हवा तिलाही दागिना
मिरवते घालून पुन्हा पुन्हा ।
भासते ती ही जणू राधा
हवा तिला तिचा कान्हा ।
सुटते कुठे तिचे भान
घराची असते हो शान ।
तिच्याविना घर हे सूने
हवे नकोचे सारे ज्ञान ।
नको मान नको सन्मान
हवी तिला प्रेमाची आन ।
घरासाठी सोसते वार
घरच तिचे स्वाभिमान ।
Sanjay R.
नाही कुठला अभिमान
नाही कुठली शान ।
फक्त हवा तिला सम्मान
तोच तिचा स्वाभिमान ।
हक्क नको आदर हवा
तोच तर अनमोल ठेवा ।
नका करू अपमानित
धर्म तिचा आहे सेवा ।
कोमळ किती तिचे मन
मामातेचा आहे सागर ।
आई म्हणा ताई म्हणा
पत्नी म्हणून होतो जागर ।
Sanjay R.
हवा मज आनंद
सांगा कुठे शोधावा ।
पैश्यात दिसतो कधी
मग करतो मी धावा ।
पैसा पैसा करतो
पैसा वाटतो हवा ।
दुःखातून परतता
मार्ग शोधतो नवा ।
परत वाढते हाव
उरते फक्त ती धाव ।
मग मृत्यू संगे सरते
सांगा उरते कुठे नाव ।
पैश्या विना इथेहो
होते कुठे ते काय ।
विसरतो नाते सारे
कोण बाप कोण माय ।
नको नको तो पैसा
आनंद हवा वाटतो ।
दुःखात आहे सुख
दुःखच मीही मागतो ।
Sanjay R.
पाने की है तमन्ना
खोने का हो डर ।
जो भी है दीलमे मेरे
कह दू तुम्हे अगर ।
कैसे सवारू मै यादे
भूल न पाई कभी ।
याद तुम्हे है या नही
लगता कह दु सभी ।
दूर जितनी हो तुम
सोच कहती पास हो ।
पता नहीं दिलं को मेरे
लगती तुम सास हो ।
Sanjay R.
आनंद इथे कणाकणात
फक्त वाटावे थोडे मनात ।
दुःख नाही कुणास इथे
सारा दूर एकाच क्षणात ।
होऊ नका हळवे इतके
जरा बघा जगून आनंदात ।
शोध नको बोध नको
जगायचे फक्त समाधानात ।
Sanjay R.
