झोप यावी शांत

रात्र असते स्वप्नांची
कधी गोड कधी भयाण ।
आठवणींनीच कसे ते
मनही होते विराण ।

हवीहवीशी वाटतात
सारीच गोड स्वप्ने ।
आठवणही नको वाटते
कशाला ते जपणे ।

रात्र अशी असावी
झोप यावी शांत ।
ताण निघावा सारा
वाटावं थोडं निवांत ।
Sanjay R.

भयानक रूप तिचे

वाटते किती शांत
पण असते तितकीच अशांत
अंधारी ती रात्र
नसते कधीच निवांत ।
भयानक रूप तिचे
चालतो कुठे आकांत ।
वाटतो खेळ भुतांचा
रूप त्यांचे विक्रांत ।
मनात भीतीचे काहूर
फक्त आभास तो शांत ।
Sanjay R.

अश्रू डोळ्यात

आठवण येता तुझी मला
शब्द सहजच सुचतात ।
हृदयातल्या वेदना साऱ्या
लेखणीतून मग अवतरतात ।
दुःखाला फुटते वाचा नी
अश्रू होऊन ते बरसतात ।
थांबेना आसवांच्या धारा
सरसावतो हुंदका ओठात ।
Sanjay R.

श्रीमंत गरीब

गरिबांचा कुठला मान
सदैव सोसतो अपमान
श्रीमंतांना बघा थोडे
जिथे तिथे त्यांचीच शान
पैश्या कडे त्यांचे ध्यान ।
विनाकारणचे देतात सल्ले
न मागता सांगतात ज्ञान ।
बेतते जेव्हा संकट स्वतःवर
विसरतात मग सारे भान ।
प्रतिक्रिया असते भारी
वाटते तेव्हा बरे लहान ।
Sanjay R.

कशास बदला

सन्मान करील तो आपला
अपमानाचा कशास बदला ।
पाप पुण्य जे ज्याचे त्याचे
फळ भेटते त्याचे तदला ।

गोड बोलुनी जिंका सारे
शब्दातूनच मिळतील तारे ।
कोण आपले कोण परके
कठीण प्रसंगी कळते सारे ।

संयम हवा थोडा वाचेवरती
समुद्रालाही तर येते भरती ।
क्षणिक असतो राग सारा
शहण्यास हो पुरे इशारा ।
Sanjay R.