छंद लागला

छंद लागला मज
वेड म्हणू का त्याला ।
मोबाईल हातात सदा
जसा तो इश्कचा प्याला ।

चढते नशा मज त्याची
सांगू मी कुणाला ।
आनंदाला येते भरती
रिझवतो मीच मनाला ।

देहभान हरपून सारे
विसरतो मी जगाला ।
छंद हा सुटता सुटेना
तळमळ होते क्षणाला ।
Sanjay R.

राजेशाही

कोण राजा कोण रंक

सम्पला तो नाटकाचा अंक ।

राजा गेला उरली प्रजा

वाटेल तशी सुरू आहे मजा ।

राजा राणी कथेत उरली 

राजकुमारी केव्हाच हरली ।

मी मी म्हणतो राजकुमार

जगणे त्याचे चाले उधार ।

गेलेत सारे संत्री मंत्री

उरलेत फक्त पातळ तंत्रि ।

Sanjay R.

आठवणी किती

आठवणी किती
साठलेल्या या मनात ।
भराभर येती पुढे
फक्त काही क्षणात ।

याद होते जेव्हा
धरतात फेर मनात ।
कधी मुखावर हास्य
कधी पाणी डोळ्यात ।
Sanjay R.

पाणीच पाणी

नको त्या आठवणी

नको ते विचार ।

वाळूचे घर बांधले

लाटेपुढे होते लाचार ।

जिकडे तिकडे पाणीच पाणी

नाही कशाचाच आधार ।

सतत पडतोय हा पाऊस

सोबत डोळ्यांनाही धार ।

घराला तर छत नाही

उरल्या कुठे भिंती चार ।

शेतात नुसतेच पाणी

डोक्यावर कर्जाचा भार ।

तापाने नुसता फणफणतो 

अंग ही  पडले गार ।

हसू कसा रडू कसा 

जीवनाचा तर हाच सार ।

Sanjay R.

रेशमी धागा

बंध प्रेमाचा कसा
जसा रेशमी धागा ।
तुटेल कसा सहज
अंतरात ज्याची जागा ।
Sanjay R.