कुतूहल

बाळ म्हणे जेव्हा आई बाबा
माय बापाला कुतूहल किती ।
पडे बाळाचं ते पाहिलं पाऊल
सगळ्यांना वाटे नवल किती ।
बाळ हळू हळू मग मोठे होई
जडते सगळ्यांची किती प्रीती ।
आनंदाचा मग प्रत्येक क्षण
आई बापाची फुलते छाती ।
मोठे मोठे मग जेव्हा होते बाळ
आई बापास वाटते भीती ।
सोडून तेव्हा मग जातो बाळ
आई बापाची थांबते गती ।
नाना विचार येतात मनी
का ही अशी जगाची रीती ।
म्हातारपणाचा सहारा तुटतो
का क्षणात सरते सगळी नाती ।
Sanjay R.

इच्छा पूर्ण होतात

इच्छा मनात अगणित

कधी कुठे त्या सरतात ।

काही काही होतात पूर्ण

उरलेल्या वाट बघतात ।

लावून मी सर्वस्व पणाला

असतो नेहमी प्रयत्नात ।

विश्वास नाही सरला

वाटते इच्छा पूर्ण होतात ।

Sanjay R.

आनंदाचे वारे

येईल तो ही दिवस
पूर्ण होईल नवस ।

मिळेल साथ जन्माची
नसेल चिंता हसण्याची ।

असेल हातात ही हात
जन्मभराची मिळेल साथ ।

सरेल मग दुःख सारे
वाहतील आनंदाचे वारे ।
Sanjay R.

नाव

जन्म होताच बाळाचा
शोध होतो नावाचा ।
नामकरण होते जेव्हा
कानात गजर नामाचा ।
हसते खुदकन बाळ कसे ते
ऐकून उच्चार कामाचा ।
बोल बोबडे त्यासी कळते
होतो किती मग लाडाचा ।
नाव विचारता कोणी त्याला
साथीला उल्लेख बापाचा ।
नाव कमावून होतो मोठा
मान मिळवितो नावाचा ।
Sanjay R.

बदलतील तारे

इछा साऱ्या होतील पुर्ण 

असेल मनात जर भाव  ।

कष्टाची थोडी हवी साथ

हवी थोडी धावा धाव ।

प्रयत्न कसे ते जाईल व्यर्थ

जीवणाचाही तोच अर्थ ।

अभिमान तू नको बाळगू

असेल तयात तुझा स्वार्थ ।

स्वार्थी असा तू होऊ नको रे

मिळेल हवे ते तुजला सारे ।

विश्वास ठेव तू कर्तृत्वावर

नशिबाचे बदलतील तारे ।

Sanjay R.