कुतूहल

बाळ म्हणे जेव्हा आई बाबा
माय बापाला कुतूहल किती ।
पडे बाळाचं ते पाहिलं पाऊल
सगळ्यांना वाटे नवल किती ।
बाळ हळू हळू मग मोठे होई
जडते सगळ्यांची किती प्रीती ।
आनंदाचा मग प्रत्येक क्षण
आई बापाची फुलते छाती ।
मोठे मोठे मग जेव्हा होते बाळ
आई बापास वाटते भीती ।
सोडून तेव्हा मग जातो बाळ
आई बापाची थांबते गती ।
नाना विचार येतात मनी
का ही अशी जगाची रीती ।
म्हातारपणाचा सहारा तुटतो
का क्षणात सरते सगळी नाती ।
Sanjay R.