तुझी माझी एकच वाट
दूर जाते ही पाऊलवाट ।
मधेच लागे खाच खळगे
येतील कडी उंच उंच घाट ।
नागमोडी ते वळणे किती
झाडे झुडपे लागती दाट ।
मधेच वाहे झुळझुळ पाणी
तुडुंब भरलेत सारेच पाट ।
जीवन आपुले असेच आहे
न सरणारी पाऊलवाट ।
Sanjay R.
पाहता तुझे स्मित
मन जाते हरकून ।
विचार नसतो दुसरा
जातो सारेच विसरून ।
बघतो डोळ्यात तुझ्या
सुखाचा एक झरा ।
पापणीही मिटत नाही
हसरा तुझा चेहरा ।
नकळत येती विचार
काय तुझ्या मनात ।
डोळेच संगती मग
कळते अंतरास क्षणात ।
पुरे आता खेळ हा
चल करू या संवाद ।
आसुसले कान माझे
आहे ऐकायचा नाद ।
आकाशातल्या चांदण्या
सोबत तुझ्या मोजायच्या ।
क्षितिजाआड जाऊनिया
गुज गोष्टी खूप करायच्या ।
Sanjay R.
सरलेत शब्द आता
काय मनात दाटले ।
उलगडला सारा गुंता
हायसे आता वाटले ।
मिटली सारीच चिंता
स्वप्न मनात थाटले ।
काढून दुखातली वाट
आनंदास आज गाठले ।
Sanjay R.
मी बघायचं
नि तू हसायचं ।
का हे असे
नाहीच कळायचं ।
कधी लटकेच
रुसणं दिसायचं ।
बघून राग तुझा
मन घाबरायचं ।
मीच मग मला
खूप विचारायचं ।
काळ लोटला आता
थांबलं ते हसायचं ।
हस तू एकदा
परत मज बघायचं ।
Sanjay R.
