" काय मनात माझ्या "

काय मनात माझ्या
हवे वाटे आभाळ ।
नकोच कधी रात्र
फक्त व्हावी सकाळ ।
उजेडाशी ही  कशी
जुळली इथे नाळ ।
रात्र नाही वाईट
घेऊ कसा मी आळ ।
चन्द्र आणि चांदण्या
करती शांत जाळ ।
रजनीचे गळ्यात
प्रकाश टाके माळ ।
Sanjay R.

" माणूस "

कोण येतो नि
कुठे तो जातो ।

रिकामाच येतो
नि काय नेतो ।

मी मी करतो
कुठे तो उरतो ।

कधी हसतो
डोळे पुसतो ।

श्वास भरतो
मधेच हरतो ।

इथेच जगतो
इथेच मरतो ।

माणूस असतो
माणूस नसतो ।
Sanjay R.

" जीवनाचा हा डाव "

कसा जगायचा
जीवनाचा हा डाव ।
आयुष्यभर चाले
फक्त धावाधाव ।
कोण कुणाचा इथे
असले जरी नाव ।
हास्याच्या पलीकडे
रक्तबंबाळ घाव ।
डोळ्यात शोधा जरा
आसवांचा तिथे ठाव ।
Sanjay R.

" कुणास ते सांगायचे "

मनात किती विचार

कुणास ते सांगायचे ।

त्यातच जीव गुरफटतो

सांगा असेच का जगायचे ।

सुखाचे क्षण येतातच

गालात खूपच हासायचे ।

दुःखाचे क्षण येतिजाती

त्यानाही पार करायचे ।

Sanjay R.

रोपट्याचे झाड व्हावे

वाटे मज झाड लावावे

उठून सकाळी पाणी द्यावे ।

आलेत किती पाने उमलून

एक एक करून रोज मोजावे ।

रोपट्याचा मग हळूच छान

मोठे डेरेदार झाड व्हावे ।

बघून सारे सोबतीने माझ्या 

गाली तुझ्या हास्य फुलावे ।

Sanjay R.