" बाबा "

बाबा म्हटलं की
आठवतो त्यांचा मार ।
शब्द होतात शांत
आणि शरीर होते गार ।
जीवनात बाबा म्हणजे
आयुष्याचा  तेच सार ।
असतो पाठीवर हात
मग कुठे कशाची हार ।
बोलणे कडक किती
शब्दांना त्यांच्या धार ।
सोबत असता त्यांची
काहीच वाटेना भार ।
झेलतील स्वतः सारे
प्रपंचातले प्रहार ।
करतो अनुकरण मी
जे होते त्यांचे विचार ।

बापाचाच असतो बघा
पगडा लेकरवर फार ।
हिरो असती बाबाच
नसे कशाची तक्रार ।
नाते बाप नि लेकाचे
वाटे बाकी सारे बेकार ।
लेकराची स्वप्न सारी
करतो बापच साकार ।
म्हातारपणी साथ लागे
देऊ नका तूम्ही नकार ।
Sanjay R.

" येशील ना तुही स्वप्नात माझ्या "

येईल मी स्वप्नात तुझ्या

घेशील ना जवळ तुझ्या ।

सांगिल मी कानात तुझ्या

ऐकशील ना मनातलं माझ्या ।

तुही सांगशील मनाचं तुझ्या

वाटेल बरं मनास माझ्या ।

रंगतील गप्पा तुझ्या माझ्या

सरेल ही रात्र कुशीत तुझ्या ।

येईल मी ग स्वप्नात तुझ्या

येशील ना तुही स्वप्नात माझ्या ।

Sanjay R.

वडील म्हणजे आधार

" वडील एक आधार "

वडील तर कुटुंबाचा आधार
उचलतात तेच सारा भार ।

हवे नको ते सारे बघतील
मनात नेहमी घरचा विचार ।

सुख असो वा दुःख कुणाचे
मुकपणाने झेलतील वार ।

प्रसंग येता कठीण कधी तो
होतील मग ते कठोर फार ।

रक्ताचेही ते पाणी करतील
मानणार नाही कधीच हार ।

खंबीर मन नी कडक आचार
प्रेमही त्यांचे असते अपार ।

घरात वडिलांची किंमत फार
नका करू हो त्यांना लाचार ।
Sanjay R.

खूप झाले आता कंटाळा आला

खूप झाले आता
कंटाळा आला ।
सरत आले सारे
वेळही झाला ।
रोज तीच सकाळ
दिवसभर चाला ।
शांती साठी रात्री
लावा चाबी ताला ।
स्वप्नही देती त्रास
जिवनाचाच काला ।
संपू दे आता सारं
होईल मी तारा ।
Sanjay R.

" कुणाला काय सांगायचं "

कुणाला काय सांगायचं

सारेच समजूतदार इथे ।

थोडा प्रयत्न करून बघा

तुम्हा जवाब मिळेल तिथे ।

प्रत्येकाचे विचार वेगळे

गुणही मग जुळतात कुठे ।

सारे सामोपचाराने घ्यायचे

नाहीतर नाते गोते सारे तूटे ।

मला नाही गरज कुणाची

चिंता कुणाची कुणास इथे ।

जायचे तर साऱ्यांनाच आहे

विचारच नाही भेटायचा तिथे ।

Sanjay R.