पत्र लिहावं म्हटलं तर
प्रश्न किती मनात ।
पेनच कुठे ठेवलं आहे
येईना हेच ध्यानात ।
शधून शोधून थकलो शेवटी
सापडले एका खाण्यात ।
बसलो मग मी पत्र लिहायला
आठवेच ना काय ते मनात ।
दूर कुठून सूर आलेत
दंग झालो त्या गाण्यात ।
राहीलच शेवटी सारं लिहायचं
काही उरलच नाही ध्यानात ।
Sanjay R.
नेहमीचाच तिचा परिपाठ
अगदी वेळेवर ती येते ।
निजवून साऱ्या जगाला
हळूच निघून जाते ।
जाण्याने मात्र तिच्या
होतात सारे जागे ।
चंद्र आणि चांदण्या
असतात तिच्या मागे ।
नाते तिचे या धरेशी
बांधले अंधाराशी धागे ।
थकलेल्यास देण्या विसावा
येई रात्र उजेडाच्या मागे ।
Sanjay R.
सांगून कुठे येतो
यणारा हा काळ ।
खोल करी घाव
असतो फक्त छळ ।
नसते त्याला कधीच
कुठली कशाची वेळ ।
अनावर दुःख देतो
कसा त्याचा खेळ ।
जातो तोडून सारे
आयुष्याचे मेळ ।
Sanjay R.
