पाहू किती मी वाट
बघ अवनीचा हा थाट ।
बघून मज उभी इथे
वाराही झाला सुसाट ।
छेडतो मज का असा
काठ सागराचा अफाट ।
परतल्या या लाटा किती
घेऊन क्षणाची गाठ ।
येना सख्या रे तू परत
ओढ तुझी मनात दाट ।
सोबतीने तुझ्या संवे
बघेन रोज नवी प्रभात ।
Sanjay R.
बघून तुझ्या गालावर
गोड गुलाबी खळी ।
मनात माझ्या खुलली
जशी मोगऱ्याची कळी ।
सहजच मी गुणगुणलो
चार प्रेमगीताच्या ओळी ।
शब्दांना कुठले नव्हते बंध
तरी का ओठांना ते छळी ।
Sanjay R.
आवड होती वाचनाची
जायचो मी लायब्ररीत ।
वाचनापेक्षा मजा यायची
निरीक्षण तिथे करण्यात ।
निमित्तच असायचे वाचन
दिसायचं त्यांच्या वागण्यात ।
भाव डोळ्यातले त्यांचे
वेळ जायचा बघण्यात ।
वाटायचं मग मला जणू
लायब्ररीच आहे कादंबरी ।
तरुण्यातल्या त्या प्रेमाची
लघुकथाही तीच खरी ।
Sanjay R.
नको मनात अहंकार
वाईटच हा संस्कार
साधा सरळ आचार
नको वाईट विचार
हा आयुष्याचा आधार
करावे थोडे उपकार
वाटेल हलका भार
असता हाच सार
जीवनात तारे चार
Sanjay R.
