Wednesday, July 29, 2020

" लावणी जीव तुझ्यात रंगला "

करून मी नट्टा पट्टा
झाली हो तय्यार....
घ्या बघून डोळे भरून
करू नका अंधार....

मज वाटते हो भीती
सांगू कशी किती....
राया जाऊ नका दूर
घ्याना हात माझा हाती....

गेले किती मी थकून
वाट तुमची हो बघून....
या जरा रंगात आज
जाइल ताण माझा निघून...

घ्या जवळ मला आज
काढते मी साज...
करा बंद तुम्ही डोळे
मज वाटते हो लाज.....

देते सारे मी तुम्हास
हळू घ्या ना जरा श्वास...
रात्र ही आजची
आहे किती खास...

मिठीत तुमच्या राया
मिटवा माझी क्षुधा....
प्रीत तुमची माझी
कृष्णाची जशी राधा....
Sanjay R.

Tuesday, July 28, 2020

कवितेला मिळाली पावती

माझ्या कवितेला मिळालेला सन्मान, आयोजकांचे खूप खूप आभार.
जीवन हे सारे
आहे फक्त श्वास ।
जगण्यास हवा
प्रेमाचा आभास ।

येती आणि जाती
दुःखाचे निश्वास ।
सदा मनी चाले
सुखाचाच ध्यास ।

करू मी किती
मनात प्रयास ।
अंतरात माझ्या
प्रीतीचा वास ।

सत्य हे जीवनाचे
हवा विश्वास ।
प्रेमविन नाही
काही इथे खास ।

विराण वाटेवर
कठीण प्रवास ।
असता होई सुकर
प्रेमाचा सहवास ।
Sanjay R.


Monday, July 27, 2020

" बापुचं लगन "

TRबापू झाला मोठा
लगन त्याच कराचं ।
पोरगी निंगलो शोधाले
सगळ्यायले होतं सांगाच ।

दिसरात डोक्यात इचार
कसं काय थे कराचं ।
पोट्ट म्हणे बहीन
मधुरीलेच घरी आनच ।

म्या मानलं बावा
दाव मले तुयी माधुरी ।
मनानं तुयाच करू लगन
होऊ दे इच्छा तुयी पुरी ।

घेऊन आलं पोट्ट मोठं
शेनीमाच एक पोस्टर ।
म्हने हे व्हय थे माधुरी
नवराबी हाये तिचा दाकटर ।

समजेच न्हाई मले काई
डोकं फिरलं का याचं ।
माधुरी वानी आसन कोनी
त उरकून टाकू त्याचं ।

मंग शोधली म्या एक
दिसे डिकटो माधुरी ।
मनल जमते कारे बापू
हाये थोडीशी कारी ।

बापू बी मानला जरा
करा काय लागते गोरी ।
लेकरं झाले का मंग
हालवंन माही माय दोरी ।

ठरलं लगन मंग त्याच
50 मन्दिच कराचं ।
वाचतेत ना पैसे बी
कोरोना मन्दिच उरकवाचं ।

झालं सारं झक्कास
सगळेच झाले खुश ।
पुसला म्याबी घाम
हाये सुनंले कामाची हाऊस ।
Sanjay R.



Sunday, July 26, 2020

" स्वप्न "

जीवनाची कथा
स्वप्नांची गाथा 
सुख दुःख यथा
हृदयाची व्यथा

स्वप्न एक क्षुधा
मन होई द्विधा
निद्रेची बाधा
लक्ष तेची साधा 
Sanjay R.

Saturday, July 25, 2020

" एक निवांत क्षण "

घेऊन ओझे डोक्यावर
सुरू होती भ्रमंती ।
विचारांचा गोधळ डोक्यात
नव्हती मनाला शांती ।

दमला थकला किती उरला
काळवंडली कांती ।
मृत्यू समोर ठाकला जेव्हा
उरले काय अंती ।

घे जगून दिवस अजून
मग लाभेल शांती ।
हस थोडा नी हसव थोडा
शेवटी होशील निवांत ।
Sanjay R.