निघालो जेव्हा मी
करण्या कमाई ।
लुटारूंची फौज इथे
झाली गामाई ।
कष्टाचा उपसायचा डॉगर
मिळते तेव्हा पै पै ।
नाही लागत वेळ जास्त
होतात खर्च पैसे लै ।
पैशाचे महत्व कळते तेव्हा
असतो जेव्हा तो घामाचा ।
पैशाविना तर व्यर्थ सारे
नाही इथे कुणीच कामाचा ।
Sanjay R.
काय दिवस आलेत कळतच नाही.
चुकी कोण करतो आणि भोगतो कोण.
कशाचा काशाशीच संबंध नाही .
सगळेच बसले आहेत घरात.
भीती मरणाची इच्छा जगण्याची आहे ना यामागे .
जीवनाचाच हो खेळ झाला .
माहीत नाही जायचा कुणाचा आता वेळ झाला .
तरीही आशा आहे भविष्याची.
आस आहे जगण्याची .
इच्छा आहे काही करण्याची.
नियतीचा आहे हा खेळ .
जगणे मरणे त्याच्या हाती.
मलाच मी बघतो आता माझ्यासाठी.
दूरवर दिवा ना अजूनही जळतोय.
सांगतोय.....
मी विझणार नाही ....
आणी विझलो तरीही पहाटेला सूर्य उगवणार आहेच
परत प्रकाशाची किरणं घेऊन...
आणी सर्व प्रकाशमान होणार आहे.
जीवन हे असेच चालणार आहे.
आम्ही सारे या जीवनाचे स्तंभ आहोत.
आम्हीही जगणार आहोत जगवणार आहोत.
Sanjay R.
