" बहार पुन्हा येणार आहे "

कधी सुख कधी दुःख
ही वाट आयुष्याची आहे ।
पिकली पानं पडतात गळून
हेच जीवनाचे सत्य आहे ।
धीर धर ना थोडा जरा
जीवनात बहार येणार आहे ।
आयुष्याचे हेच चक्र
आसव डोळ्यातले हसणार आहे ।
Sanjay R.

" माय मराठी होय मराठी "

अति विशाल आहे

मराठी ची गाथा ।

लहानपणी ऐकायचो

मराठीतच कथा ।

ज्ञानेश्वर तुकाराम

मराठीचे स्तंभ ।

अंतरात केले घर

वाचू किती अभंग ।

मोठमोठे साहित्यिक

नावे आहेत कितीतरी ।

झेंडा मराठीचा त्यांनी

झळकवला उंचावरी ।

Sanjay R.

" डोळ्यात तुझ्या आसू "

नाकावर तुझ्या रागआणि 

डोळ्यात नेहमीच आसू ।

तू ग माझे लाडके

आहे बाई रुसू ।

कळतं मला पण

कसं येतं तुला हसू ।

डोळे मिचकावले की

वाटते ग तू सासू ।

नेहमीच हसत राहा

आणू नको असू ।

Sanjay R.

" तू रे असाच शिकत राहा "

शिकून सवरून मोठा झाला

हाच तर तू रे गुन्हा केला ।

मोल मजुरीचे सारेच रस्ते

बंद तू रे करून आला ।

नोकरी हवी चाकरी हवी

स्पर्धेपाई ती मिळेना तुला ।

उद्योग धंदे नाही रे सोपे

पैश्या विना हलत नाही झुला ।

घे शिकून परत आता 

लाव दहा वीस तू डिगऱ्या ।

वर्षोन गनती तू शिकत राहा

सरकारला पण रे तेच हवे ।

Sanjay R.

" पदर डोक्यावर "

तिचा पदर तिची आहे लाज

सांभाळते ती त्यात तिचा साज ।

जेव्हा लेकरू असे कडेवर
सुख देउ त्यासी तिचा पदर ।

ऊन पाऊस करे जेव्हा मारा
डोक्यावर पदर देई  गार वारा ।

पाहून एकटी लोक करी इशारा
एकटा पदर सांभाळी सारी धुरा ।

मान सन्मान लाज आणि लज्जा
कवच सुरक्षेचे देण्या पदर सज्ज ।

स्त्री चा पदर आहे तिचे सर्वस्व
सारेच जाणती आहे त्याचे वर्चस्व ।
Sanjay R.