तुझ्या माझ्या प्रेमाची
आहे ही एक कथा ।
वाटे जशी आहे त्या
लैला मजनूची गाथा ।
झेलले वार किती
अंतरात साऱ्या व्यथा ।
नाही सरले प्रेम परी
झुकतो तयापुढे माथा ।
Sanjay R.

तुझ्या माझ्या प्रेमाची
आहे ही एक कथा ।
वाटे जशी आहे त्या
लैला मजनूची गाथा ।
झेलले वार किती
अंतरात साऱ्या व्यथा ।
नाही सरले प्रेम परी
झुकतो तयापुढे माथा ।
Sanjay R.
आला जमाना इंटरनेटचा
कल्पनेतल्या विश्वाचा ।
गाठ भेट होते आता
स्पर्श हवा मोबाईलचा ।
दूर कितीही असाल तुम्ही
वेळ हवा फक्त क्षणाचा ।
न बघताही होते मैत्री
मित्र किती तो गुणाचा ।
मनात येता विचार कुठला
इतिहास दिसतो जगाचा ।
हवे नको ते सारेच मिळते
आधार झाला जनाचा ।
धोकेही यात आहे अपार
फळतो धंदा फसव्यानचा ।
विवेक बुद्धीचा करून वापर
आनंद उचला जीवनाचा ।
Sanjay R.
ये ग चिऊ ये रे काऊ
या ना थोडे सोबत गाऊ ।
झाड पडले जंगल सरले
प्रश्न तुमचा आता कुठे राहू ।
गेलात सोडून सारे तूम्ही
सांगा तुम्हास कुठे पाहू ।
बालपणातले सोबती तुम्ही
शोध तुमचा कुठे घेऊ ।
लावले अंगणात झाड मी
तिथेच आता आपण राहू ।
सांगतो मी तुम्हास आता
नका नका रे कुठेच जाऊ ।
चला आता घरी जाऊ ।।
Sanjay R.
कधीतरी होईल बरे
विचारात जगतो या ।
झर झर जातात दिवस
भविष्याची मोह माया ।
उलगडता भूत काळ
वाटे दिवस गेले वाया ।
पण असतो तोच मजबूत
आज आणि उद्याचा पाया ।
चिंता किती भविष्याची
सारतो दूर सुखाची छाया ।
नकळत मग संपते सारे
कुठे उरते मग मागे काया ।
Sanjay R.
माणसाचे हो वर्ग किती
न कळणारी ही रीती ।
पैश्यानी तोलायचे
एवढंच आपल्या हाती ।
उच्च आणि मध्यम बघा
समावल्या यात किती जाती ।
खलच्याला हो वरच्यांची
नेहमीच असते भीती ।
मिटत आहेत आता
जुन्या जाती आणि पाती ।
नवीन वर्ग होतोय बघा
त्यात गरिबी आणि श्रीमंती ।
मरतो माणूस गरिबीने
श्रीमंतांना माज अती ।
वाटोळं होईल सारच आता
काय ही माणसाची गती ।
Sanjay R.