नाही उरले मन
ना उरली माणुसकी ।
हवे फक्त धन
मारतात मग फुशारकी ।
भ्रष्टाचार व्यभिचार
जडले कितीक आजार ।
मी आणि फक्त मीचा
भरलाय सारा बाजार ।
जो तो लुटतो इथे
मोठेपणाचा नुसता ध्यास ।
गरीबाचा नाही वाली
स्वप्न त्याची फक्त आभास ।
करतो कुणी कष्ट इथे
सोसत नाही त्याला भार ।
आसुडाचे व्रण पाठी
जगण्यासाठी शोधतो आधार ।
Sanjay R.
" कुचिन "( 1 )
समजलं न बावा मले
तुय कुचिन कारस्तान ।
दूरच बरा बावा मी
नेतो उचलून माह्य बस्तान ।
Sanjay R.( 2 )
करू नोको तू
असं कुचिन कारस्तान ।
वयखलं म्या तुले
तूच त व्हय पाकिस्तान ।
Sanjay R.
ताण तणाव किती सारा
सांगा कसे जगायचे ।
नाही सुख कुठेच उरले
सांगा दुःखात कसे हसायचे ।
घरी टेन्शन दारी टेन्शन
टेन्शन मधेच का राहायचे ।
बीपी जडला श्वास अडला
रात्रभर फक्त जागायचे ।
टांगलेला चेहरा घेऊन
कसे दिवसभर फिरायचे ।
तीळ तीळ मनात कुढत
एक दिवस असेच मरायचे ।
सोडा टेन्शन हसा थोडे
म्हणा मना मला जगायचे ।
जे होईल ते होऊ दे
पण हसत हसत मरायचे ।
Sanjay R.
