नाही उरले मन
ना उरली माणुसकी ।
हवे फक्त धन
मारतात मग फुशारकी ।
भ्रष्टाचार व्यभिचार
जडले कितीक आजार ।
मी आणि फक्त मीचा
भरलाय सारा बाजार ।
जो तो लुटतो इथे
मोठेपणाचा नुसता ध्यास ।
गरीबाचा नाही वाली
स्वप्न त्याची फक्त आभास ।
करतो कुणी कष्ट इथे
सोसत नाही त्याला भार ।
आसुडाचे व्रण पाठी
जगण्यासाठी शोधतो आधार ।
Sanjay R.
No comments:
Post a Comment