" कुचिन कारस्तान "

" कुचिन "( 1 )
समजलं न बावा मले
तुय कुचिन कारस्तान ।
दूरच बरा बावा मी
नेतो उचलून माह्य बस्तान ।
Sanjay R.( 2 )
करू नोको तू
असं कुचिन कारस्तान ।
वयखलं म्या तुले
तूच त व्हय पाकिस्तान ।
Sanjay R.

" गोठ मोठी हे जीवनात "

उगोत्या सुर्यासंग
होते दिसाची सुरवात ।
हरेकजन होते तयार
कराले दोन दोन हात ।
कुठी दुःख कुठी आनंद
पर असते मातर साथ ।
भेऊ नका परसंगाले
गोठ मोठी हे जीवनात ।
Sanjay R.

" ताण तणाव किती सारा "

ताण तणाव किती सारा
सांगा कसे जगायचे ।

नाही सुख कुठेच उरले
सांगा दुःखात कसे हसायचे ।

घरी टेन्शन दारी टेन्शन
टेन्शन मधेच का राहायचे ।

बीपी जडला श्वास अडला
रात्रभर फक्त जागायचे ।

टांगलेला चेहरा घेऊन
कसे दिवसभर फिरायचे ।

तीळ तीळ मनात कुढत
एक दिवस असेच मरायचे ।

सोडा टेन्शन हसा थोडे
म्हणा मना मला जगायचे ।

जे होईल ते होऊ दे
पण हसत हसत मरायचे ।
Sanjay R.

" सुरू पावसाचा चाळा "

संपला केव्हाच पावसाळा
पण अजूनही करतोस चाळा ।
किती रे बरसणार तु सांग
नाही सोसवत तुझ्या नाना कळा ।
शेती डुबली पीक गेले वाया
आवळणार किती तु गळा ।
स्वप्ने सारी रे गेली वाहून
नाही लागत डोळ्याला डोळा ।
फंदा फाशीचाच वाटतो बरा
ऐकत नाही कोणी, जातो मी बाळा ।
Sanjay R.

" गाव माझा बरा इथे "

झुळ झुळ वाहते नदी जिथे
सळ सळ करतो वारा तिथे ।

रंग हिरवा फुलतो जिथे
काळ्या मातीचा गंध तिथे ।

घण घण वाजे घंटा जिथे
ऐकून भूपाळी सूर्य उठे ।

घाम गाळतो माणूस जिथे
व्रत उपासाचे रोजच तिथे ।

नाही पैसा नाही अडका
तरीही कसा तो शांत तिथे ।

आभाळ घराचे छत जिथे
नाही भिंतींचा आधार तिथे

सांगतो तरीही तो अभमानाने
गाव माझा मी राहतो इथे ।

शहराला तर कहाणी कुठे
मरून गेली माणुसकी तिथे ।

आचार विचार नाही जिथे
भ्रष्टांचा नुसता बाजार तिथे ।

गाव माझा बरा इथे
शहर झाले स्मशान तिथे ।
Sanjay R.