कसा रे तू पावसा
ये ना जरा दाखव तुझा रंग ।
केलेस तू ढग जमा
पडना जरासा या वाऱ्यासंग ।
बघत आहे शेतकरी
वाट तुझी किती तरी ।
नाकोरे सोडूस असा
बळीराजास तू असा अधांतरी ।
जगतो तुझ्याच तो आशेवर
होऊ दे रे आता पेरणी ।
चिंब चिंब भिजू दे
होऊ दे तृप्त तप्त धरणी ।
Sanjay R.
का हवा मला सांग,
इतका का हव्यास
तुझ्यातला तु आणी माझ्यातला मी
मी मी म्हणणारे आहेत बरेच,
असेल का कळला त्यांना
तुझ्यातला तु आणी माझ्यातला मी
मीच तर करतो घात,
शेवटी मात्र रिकामा हात
तुझ्यातला तु आणी माझ्यातला मी
वाढतायेत अजून मनातले वेध,
अजून अजून ची आकांक्षा
तुझ्यातला तु आणी माझ्यातला मी
लालसा म्हणावी का ओढ,
की चुंबकाची शक्ती
तुझ्यातला तु आणी माझ्यातला मी
नाहीच भरत मन,
सरतात मर्यादा उरते नुसती हाव
तुझ्यातला तु आणी माझ्यातला मी
कधी होणार अंत,
विचार थोडे निवांत, सगळे शांत शांत
तुझ्यातला तु आणी माझ्यातला मी
Sanjay R.
आज अलगसा कुछ करते है
चलो जी कर थोडा मरते है
न जाने कितने रोज मरते है
और कुछ जीते जी मरते है
भूक प्यास दवा दारू
और कभी हालात
कारण तो और भी बहोत होते है
किसीका जुनून किसीकी हवस
कही लढाई कही झगडा
कुछ तो मरते है बिना कोई लफडा
सस्ती है मौत यहा मरनेवाला मरता है
कोई अपना रोता है अपनेको खोता है
और मारनेवाला लाशोके ढेर पर सोता है
पता नही कैसे चैन की सास लेता है
खुदको आतंकवादी कहता है
मौत से वो भी तो डरता है
Sanjay R.
काश्मीरची ऐकतो रोजच खबर
पावलागणिक सापडेल कबर ।
नाही जिथे युद्धाचे मैदान
नाही कुणाला कुणाचे आव्हान ।
लपूनच होतो तिथे हल्ला
देशद्रोह्यांचा असतो सल्ला ।
त्यातही शिजते राजकारण
झाकतात डोळे पाहून मरण ।
नरम धोरणास कोण घालतो भीक
मत पेट्यांचीच तर काळजी अधिक ।
कितीक झाले सरकारी इशारे
अंकात मोजायचे तिथे मरणारे ।
सांगा कुणी कधी लढणार
भेकडांची कंबर तोडणार ।
झुकवाल काहो तिरंगा तेथे
बोलघेवडे हे आमचे नेते ।
मरणाऱ्यांची किंमत कुणाला
फौज उभी का फक्त मरणाला ।
का होईल बंद पडतील खंड
राहील हातातच तुमचा दंड ।
उठा थोडे सारे जागे व्हा
घेऊन निर्णय करा स्वाहा ।
Sanjay R.
सांगू कसं तुला
मनात उठलं रान ।
रूप तुझे मनात भरले
भासे सौंदर्याची खाण ।
गुलाबी ओठ तुझे
नाक डोळे छान ।
हास्य गालावर तुझ्या
सुचते प्रेमाचे गाणं ।
अंतरात तूच माझ्या
जसं कमळाच पान ।
Sanjay R.
