" स्पंदन ह्रुदयाचे "

दुर कीती तु
परी जवळ वाटे ।
ह्रुदयाचे स्पंदन
नाही ते खोटे ।

शब्द नी शब्द तुझा
त्यात आनंद वाटे ।
आठवणींचा ठेवा
ह्रुदयात दाटे  ।

तु तीथे मी इथे
नाही अंतर छोटे ।
अंतराच्या गाभार्यात
धागा मनाचा तुटे ।
Sanjay R.

" स्पंदन ह्रुदयाचे "

दुर कीती तु
परी जवळ वाटे ।
ह्रुदयाचे स्पंदन
नाही ते खोटे ।

शब्द नी शब्द तुझा
त्यात आनंद वाटे ।
आठवणींचा ठेवा
ह्रुदयात दाटे  ।

तु तीथे मी इथे
नाही अंतर छोटे ।
अंतराच्या गाभार्यात
धागा मनाचा तुटे ।
Sanjay R.

" रीश्ते नाते "

कुछ रीश्तेही
कुछ ऐसे होते ।
बहोत दुर लेकीन
दिलके करीब होते ।

हर वक्त हर लम्हा
बार बार याद आते ।
ओठो पर हसी और
आखोमे आसु दे जाते ।

लाख कोशीश कर लो
भुलाये न कभी भुलते ।
तब हमभी उनकी
उन यादोमे खो जाते ।
Sanjay R.

" श्रावण सरी "

रीम झीम रीम झीम
पाउस धारा ।
खळ खळ करतो
नदी किनारा ।

सळसळ सळसळ
वहतो वारा ।
ढगांच्या आड
लपला तारा ।

थंड थोडासा
झालाय पारा ।
हिरवे रान
मखमली पिसारा ।

निसर्ग डोलतो
आनंद सारा ।
श्रावण सरींची
तर हीच तर्हा ।
Sanjay R.

" पाणीच आधार "

उलटुन चालला
सीझन रेनी ।
लागली दृष्ट
टाकली कोणी ।

कोसळतो खुप
ते संकट मोठे ।
काही भागात
दर्शन खोटे ।

पुरात होतो
सारा विनाश ।
नाही तर कुठे
निरभ्र आकाश ।

जिवनाचे तर
पाणीच आधार ।
सरेल नाही तर
साराच भार ।
Sanjay R.