" घर "

राहण्यास नाही घर
राहतो अंथरुन पदर ।

उपाशी पोट आमचे
नाही कुणास कदर ।

कष्टाला नाही किंम्मत
जगतो करुन मरमर ।
Sanjay R.

" नको धावा धाव "

नको जास्त हाव
नको धावा धाव ।
खाउ देनं त्याला
फुकटचा भाव ।
नाही तरी नेहमी
असते काव काव ।
म्हणतो देवास
मला तु पाव ।
लांब आहे त्याचा
जन्मा चा गाव ।
कोण कुठला
कुणास ठाउक राव ।
येउन बसला
बनला साव ।
विचारलं तर
सांगत नाही नाव ।
द्या ना टाकुन
करुन डाव डाव ।
भरेल मनावरचा
खोल झालेला घाव ।
बरीच कामं आहेत
चला जाउ राव ।
Sanjay R.

" डोळा अश्रु विनाच रडला "

रीश्तो की डोर ।
उसमे कितना जोर ।
हम आप और
जिंदगीका दौर ।
Sanjay R.

जिवन म्हणजे काय
जन्म आणी म्रुत्यच ना ।
येणार्याला जायचच आहे
थांबणार कोण सांगा ना ।
असे करा तसे करा
तुम्हा वाटेल तसे करा ना ।
नका विसरु माणुसकी
माणुस म्हणुन जगा ना ।
Sanjay R.

उन्हाचा मारा वाढला
गरमीचा पारा चढला
गळा कोरडा पडला
थेंब पाण्याचा दडला
दाही दिशा हाहाकार घडला
डोळा अश्रु विनाच रडला
Sanjay R

" आधार हवा "

उन्हाच्या झळा
पावसाच्या कळा ।
दाबुन कान नाक
आवळायचा गळा ।
जगायचे जिवन तर
नुसते पळा पळा ।
Sanjay R.

खरच जिवन रथ
असाच असावा ।
खांद्याचा आधार 
शेवट पर्यंत पुरावा ।
संसार आनंदात
न्हाउन निघावा ।
मनाचा प्रत्येक कोपरा
अमरुतात भिजुन जावा ।
Sanjay R.

" जिवनाची जोड "

नाही खाण्यास गोड धोड
पोर बघा हो झाली कशी रोड ।
पैसा पैसा का असा
त्याची कशी जिवनाशी जोड ।
नाही जुळले माझे तया
नाही गवसली कुठे तोड ।
पाहतो सार्या दीशा असा मी
सारेच करती लुटायची होड ।
देतो सोडुन आता सारे
नाही पेलवत मजला लोड ।
पाश उलटले जिवनाचे आता
फंदा वेडावतो कसा बेजोड ।
सरली आसवं डोळ्यातली
पेटु दे चीता दुर सार गिधाडं ।
नको रडउस तान्हुल्यासी
हसाया देजो धाडुन एक झाड ।
Sanjay R.