" कवीचे हाल "

कवितेसंग कवीचेबी
हाल लयच बेकार ।
शब्दासंग लढतेत बिचारे
तरी सोसतेत नकार ।

बराबर लावतेत थे
शब्दायले उकार ।
जमवतात कवीतेचे
नानावीधी परकार ।

तुमीच सांगा त्यायले
देइन कोन आधार ।
तरी त्यायची गती
नाही करत चमत्कार ।
Sanjay R.

" तेरी यह अदा "

तेरी हर अदा से मै
इकरार करता हु ।
तु साथ हो मेरे
प्यार तुम्हीसे करता हु ।

देख तेरी आखे मै
खुदको भुल जाता हु ।
हर वक्त ढुंढती निगाहे
सपनोमे खो जाता हु ।

आहट जब तुम्हारी
महसुस जब मै करता हु ।
तब मै करीब अपने
बस तुमको ही पाता हु ।
Sanjay R.

" क्या हम भुल पायेंगे "

हम आपको क्या
कभी भुल पायेंगे ।
वक्त आ जाये तो
खुदको भुल जायेंगे ।

हर रोज हम याद
आपको करते है
उठते जागते और
सोते हर क्व्खाब मे ।

ना भुले है अब
ना कभी भुल पायेंगे ।
यादे आपकी देखो
बसी है हर एक सासोमे ।
Sanjay R.

हो जाने दो जो होता है
आवाज जब दिलकी हो ।
गहराइसे सुनो जरा
दीलही दिलमे समाता है ।
Sanjay R.

" परत तीच सकाळ "

असतात जिवनाला कथा
भरभरुन असतात व्यथा
पार करायच्या सार्याच
होउन सामोरे स्वत:
बांधुन टाकायची सारी
दुखा:ची संपुर्ण गाथा ।
जगायचे जिवन आनंदाने
करुन हसरा ताठ माथा ।
Sanjay R.

घण घण वाजे घंटा
झाली आता सायंकाळ ।
दुर तो दिसतोय ना धुर
पेटतो तिथं जिवनाचा जाळ ।
कष्ट करुन थकले हात
घरी रडतय तान्हुलं बाळ ।
दोन घासांच्या पोटा साठी
बेंबीची ती तुटते नाळ ।
रोज हाती मरण घेउन ।
उगवते परत तीच सकाळ
Sanjay R

" गजर "

अगणीत विचार
होतात इथे सादर ।
जोशात कधी कधी
विसरतो जनांचा आदर ।
तोलुन मापुनच करा
विचारांचा गजर ।
जोरात नका वाजवु
नकोसा तो बझर ।
Sanjay R