लोकलचा प्रवास
टायमाचा ध्यास ।
रोज रोज तेच पण
तरीही असतो खास ।
Sanjay R.
सोचा था मैनेभी
करु एक कवीता ।
भुल गया सबकुछ
जब आ टपकी सवीता ।
चाहता तो मै खुब था
पढुंगा आरामसे मै गीता
क्या पता मुझेभी
मीली है साथ उसके सीता
Sanjay R.
लोकलचा प्रवास
टायमाचा ध्यास ।
रोज रोज तेच पण
तरीही असतो खास ।
Sanjay R.
सोचा था मैनेभी
करु एक कवीता ।
भुल गया सबकुछ
जब आ टपकी सवीता ।
चाहता तो मै खुब था
पढुंगा आरामसे मै गीता
क्या पता मुझेभी
मीली है साथ उसके सीता
Sanjay R.
सुचव तु मज काही
उलगड अंतर मन ।
तुझ्या माझ्या कवितेस
देउ या एक क्षण ।
Sanjay R.
घेउन तुज मिठीत
स्पर्श तो मज हवा ।
मी आणी तु फक्त
उधळु गंध नवा ।
Sanjay R.
का कुणास ठाउक
झाले मन अशांत ।
सांग तुच आता
बसु कसा निवांत ।
Sanjay R.
फुलांचे रंग
मनातले तरंग ।
भिजाया चला
पावसात संग ।
Sanjay R.
कधी स्तुती ।
कधी अनुभुती ।
व्यक्ती तितक्या प्रव्रुत्ती ।
जपतोच ना आपण
सार्या स्म्रुती ।
का कुणास ठाउक
नकोत चांगल्या क्रुती ।
चांगल्या असो वा वाइट
जगण्याच्या तर
अशाच रीती ।
झेलुनी दुखः
हसायच कीती ।
Sanjay R.
आला बघा पाउस आला
चला जाउ या भिजायला ।
निसर्गाचे होइल नवनिर्माण
टाकायचे बीज रुजायला ।
फुलेल हिरवळ चहु ओर
आनंदात आम्हा जगायला ।
Sanjay R.
सुखदुखः आहेत का कमी
नको मज सुखाची हमी
सोबत तुझी असतांना
कुठे मज कशाची कमी
Sanjay R.
देवात माझी श्रद्धा आहे
नाही ती फक्त अंधश्रद्धा ।
पुजा मी ही करतो आणी
माझ्यतला मी जागवतो ।
करुनी पुजन मी देवाचे
आत्मविश्वास मी वाढवतो ।
विचार नसतो मनात कधी
आनंदान जयपराजय
मी स्विकारतो ।
Sanjay R.
हा एकच जन्म भासतो
सात जन्मा इतका ।
परत परत हवा कशाला
फेरा नकोच मजला इतका ।
Sanjay R.
जागा असतो मी ना
लक्षच लागत नाही कुठ ।
बघत असतो दुर नी
मनात आवळतो मुठ ।
शांत मिटतो डोळे मग
शब्द पडतात कानी
बाळा उठ बाळा उठ ।
प्रेम आईच आठवत
क्षणात सुखाची लुट ।
Sanjay R.
मन असतं एक
रंग त्याचे अनेक ।
सुख दुखाःनी भरलेला
आहे कप्पा प्रत्येक ।
Sanjay R.
काय असावा
जिवनाचा अर्थ ।
दिवसा मागुन
दिवस गेलेत ।
हसलो रडलो
कीती सार्थ ।
केला परोपकार
कधी स्वार्थ ।
जगलो मेलो
झाले निरर्थ ।
Sanjay R.