" ज्ञानी व्हाव "

वेड साहित्याच
कस असाव ।

वाचन लेखनात
वेडं व्हावं ।

द्वार ज्ञानाच
खुल करावं ।

सकळ जनांनी
ज्ञानी व्हावं ।
Sanjay R.

" निरंतर ही लता "

काउन रे देवा
अस काउन केल ।

आम्हालाच का
म्हातारपन दील ।

लहानपनच बर होत
मोठ्ठे आता झालो ।

नाही परत मिळणार
सगळच गेल ।

हालच आहेत जिवाचे
कर काही भलं ।
Sanjay R.

काय कशी वर्णावी
प्रेमाची ही गाथा ।

इतीहासातही प्रचलीत
नाना विधी कथा ।

झेलल्या कितीकांनी
अगणीत व्यथा ।

परी प्रेमाची बहरते
निरंतर ही लता ।

वेड म्हणावे यासी
कि भावनेची चिता ।

हळुवार मनाची
सुरेख संदर गिता ।

भावबंध जुळवीतो
तोची कर्ता करवीता ।
Sanjay R.

जळतील आठवणी
ह्रुदया संगे ।
मनात होतील
वाचारांचे दंगे  ।
ताल सुरा विन
का मैफिल रंगे ।
Sanjay R.

लेखणीची धार
अनुभव अपार ।
चांगल्या वाइटाचा
नकोच विचार ।
विनाकारण होतो
डोकयाला भार ।
लिहायच मनातल
विसरायचे वार ।
Sanjay R.

" बरसात झाली "

फासले पावडर गोबर्या गाली
ओठावर लावली भडक लाली ।
काजळ घातले बिंदी खाली
सौदर्याचा मेक अपच वाली ।
सोनकिरणांची बरसात झाली ।
Sanjay R.

व्हॅलेंटाइन आठवडा पुर्ण साजरा
करणे कठिणच आहे जरा ।
यात बघा सगळच कठीण
येक येक दिवसाची अलगच तर्हा ।
दिवस काही धरायचे काही
सोडायचे हाच मार्ग बरा ।
Sanjay R.

मनाच्या उदासीला
औषध काय ।
खळखळुन हसायच॔
रुसायच नाय ।
दुख: तर असतातच
जगायच हाय ।
Sanjay R.

" घे चाॅकलेट "

प्रेमाचा रंगच न्यारा
नसतो त्याला किनारा ।
एकदा का डुबलो त्यात की
सांभाळायचा फक्त पसारा ।
कधी चमचमतो सितारा तर
कधी नकळत लुप्त होतो तारा ।
Sanjay R.

रुसु नको असं
कर थोडा वेट ।
गाडिवर बसुन
जाउ मार्केटला थेट ।
रुसवा जाइल तुझा
नसेल मधे नेट ।
हसुन दे थोडं
घे बरं चाॅकलेट ।
Sanjay R.

" चला जा रहा हु "

लिये दिलमे तमन्ना आपकी
चल चला जा रहा हु मै ।
देखो नजर उठाकर एकबार
बेचैन दिलको युही सता रहा हुं ।
Sanjay R.

कबसे आख लगाये बैठे है हम
न जाने कब दिदार होगा आपका ।
पल भरके लिये भी देखु अगर
चलती रहेगी सासे इंतजार आपका ।
Sanjay R.

करावी हरीनामाची भक्ती
जिवनी मिळे महाशक्ती ।
Sanjay R.

झालीया बघा सायंकाळ
जपु या चला विठुची माळ ।
गाउ या मुखे हरी नाम
देइल लय विणा अन टाळ ।
Sanjay R.

देख तु मुझे दिल अपना देकर
ले चलु तुझे मै अपना बनाकर ।
होगी ये राह आसान जिंदगीकी
चांदभी झुमेगा चांदनीको पाकर ।
Sanjay R.