गरिबा घरी असते हो
रोजच दिवाळी ।
फाटकं घालूनच मिरवायचं
त्यात कसली नव्हाळी ।
गोड धोड कुठलं काय
पोटावर द्यायची टाळी ।
चमचमती रात्रही
जाते अशीच काळी ।
आनंद तुमचाच बघून
गालावर उमलते खळी ।
फटाक्यांच्या आवाजानं
बसते कानठळी ।
दोष नशिबाचा
अंतराला जाळी ।
गरिबा घरी असते हो
रोजच दिवाळी ।
संजय रोंघे , नागपूर
No comments:
Post a Comment