पिढ्यांचा प्रवास

केव्हाच सरला तो काळ

पिढ्यानपिढ्या एकत्र राहायचे सारे ।

विभक्त कुटुंब पद्धती आली आणि

वेगळे राहायचे शिरले वारे ।

Sanjay R.

पाठीवर हात

आहे श्वास तोवर

वाटते हवी साथ 

श्वासा सोबत सुटतो

सोबतीचा हात ।

जगता जगता कोणी

करी आपलाच घात ।

नको वाटते तेव्हा

मग कुणाचीच साथ ।

कधी जीवनाची जेव्हा 

अशी होते वाताहात ।

हवा नको कुणास 

सांगा सोबतीचा हात ।

सदा सदा असावी

कुणाची तरी साथ ।

आपुलकीचे शब्द दोन

नी पाठीशी एक हात ।

Sanjay R.

आपुलकीचा स्पर्श

प्रेमाचा असेल गंध जिथे

आपुलकीचा तिथे स्पर्श ।

मनाचे होते मिलन जिथे

मिळे जीवनात तिथे हर्ष ।

Sanjay R.

माणसाची ओळख

रोजच वाजतात
रात्रीचे दोन ।
डोळाच लागत नाही
मनात बसले कोण ।

डोळ्यापुढे येते भूत
ठेवते मानगूट धरून ।
डोळे गच्च मिटलेले पण
घाम फुटतो दरदरून ।

फुटत नाहीत शब्द
श्वास घेतो मोठा ।

माणसाची काय ओळख
तोही आहे खोटा ।
Sanjay R.

कशाची आशा

कोण कुठली ही कशाची आशा
पावलो पावली तर होते निराशा ।
चित्त हरपते नी का बेभान होतो
मनालाच कळते मनाची भाषा ।
Sanjay R.