रोजच वाजतात
रात्रीचे दोन ।
डोळाच लागत नाही
मनात बसले कोण ।
डोळ्यापुढे येते भूत
ठेवते मानगूट धरून ।
डोळे गच्च मिटलेले पण
घाम फुटतो दरदरून ।
फुटत नाहीत शब्द
श्वास घेतो मोठा ।
माणसाची काय ओळख
तोही आहे खोटा ।
Sanjay R.
कोण कुठली ही कशाची आशा
पावलो पावली तर होते निराशा ।
चित्त हरपते नी का बेभान होतो
मनालाच कळते मनाची भाषा ।
Sanjay R.
कठीण इथल्या वाटा
दुर्लभ इथला माणूस ।
शोधतो कशा कुणा तू
स्वभाव ही नको जाणुस ।
करेल तो घात जेव्हा
कळेल इथला माणूस ।
घात पाती तो जबर
अश्रू नको तू आणुस ।
विचारी इथे कोण उरला
तूही तर आहेस माणूस ।
माणूस वैरी माणसाचा
शोधू नको तू माणूस ।
Sanjay R.
