माणसाची ओळख

रोजच वाजतात
रात्रीचे दोन ।
डोळाच लागत नाही
मनात बसले कोण ।

डोळ्यापुढे येते भूत
ठेवते मानगूट धरून ।
डोळे गच्च मिटलेले पण
घाम फुटतो दरदरून ।

फुटत नाहीत शब्द
श्वास घेतो मोठा ।

माणसाची काय ओळख
तोही आहे खोटा ।
Sanjay R.

कशाची आशा

कोण कुठली ही कशाची आशा
पावलो पावली तर होते निराशा ।
चित्त हरपते नी का बेभान होतो
मनालाच कळते मनाची भाषा ।
Sanjay R.

माणूस

कठीण इथल्या वाटा
दुर्लभ इथला माणूस ।
शोधतो कशा कुणा तू
स्वभाव ही नको जाणुस ।

करेल तो घात जेव्हा
कळेल इथला माणूस ।
घात पाती तो जबर
अश्रू नको तू आणुस ।

विचारी इथे कोण उरला
तूही तर आहेस माणूस ।
माणूस वैरी माणसाचा
शोधू नको तू माणूस ।
Sanjay R.

गाथा

गेलो थकून मी आता

सोडू कुठे ती गाथा ।

जिव्हा झाली ही शांत

बंद डोळे नी वर माथा ।

एकेक दिवस सरतो मागे

ऐकेल कोण इथली कथा ।

क्षणा क्षणाला बदलते सारे

माझी मीच आठवतो व्यथा ।

कधी डोळ्यात होते अश्रू

आता आटल्या तिथल्या लाटा ।

आता शोधत असतो दूर मीही

जायचे कुठे नी कुठल्या वाटा ।

Sanjay R.

संवेदना

दिवसा मागून गेलेत दिवस 

झेलल्या अगणित मीही वेदना ।

कळलेच नाही कधी सरली

मनातली होती नव्हती संवेदना ।

ठेऊन असतो मी डोळे उघडे पण

मागचे पुढचे काहीच का दिसेना ।

तुमच्यासारखाच गोंगाट ऐकतो मीही 

पण शब्दच उलगडत नाही कानांना ।

बस फक्त चालत असतो पुढे पुढे

घेऊन निर्विकार मी भावनांना ।

किती जोपासून ठेवायचे सांगा

दगडी काळजात या संवेदनांना ।

Sanjay R.