मनात नको दुःख
हवी थोडीशी आशा ।
बघ डोळ्यात माझ्या
सरेल साऱ्या निराशा ।
असू दे रात्र अंधारी
चांदण्या आहे सोबतीला ।
पौर्णिमेला चंद्र पूर्ण
नी काजवे अमावस्येला ।
Sanjay R.
मनात नको दुःख
हवी थोडीशी आशा ।
बघ डोळ्यात माझ्या
सरेल साऱ्या निराशा ।
असू दे रात्र अंधारी
चांदण्या आहे सोबतीला ।
पौर्णिमेला चंद्र पूर्ण
नी काजवे अमावस्येला ।
Sanjay R.
याद येते महेराची
लेक तू लाडाची ।
विसरू नको कधी तू
माया त्या आईची ।
बाप असेल कठोर
त्याच्याहून कोण थोर ।
मनात तुझा विचार
लाडाची तू ग पोर ।
रोज येते आठवण
तुझ्या भोवती मन ।
नको नको वाटतो
तुझ्या विना एक क्षण ।
सूने सुने झाले घर
झाले ओसाड आंगण ।
सूर कानात घुमतात
वाजे रुणझुण पैजण ।
लेक येता माहेराला
झुलते तुळस अंगणात ।
मोगरा ही बहरतो
दरवळ ही या मनात ।
Sanjay R.
असू दे रंग कसाही
नाही गुलाबाचे वेड ।
मोगरा फुलतो मनात
काढावी तुझी छेड ।
नाही मनात माझ्या
गोऱ्या काळयाचा भेद ।
अंतरंग हवे सुंदर
नको बाकी अनुच्छेद ।
रंग गडद असा जो
नेहमीच पडतो फिक्का ।
शोभून दिसतो एक
कपाळी तो लाल टिक्का ।
Sanjay R.