याद येते महेराची
लेक तू लाडाची ।
विसरू नको कधी तू
माया त्या आईची ।
बाप असेल कठोर
त्याच्याहून कोण थोर ।
मनात तुझा विचार
लाडाची तू ग पोर ।
रोज येते आठवण
तुझ्या भोवती मन ।
नको नको वाटतो
तुझ्या विना एक क्षण ।
सूने सुने झाले घर
झाले ओसाड आंगण ।
सूर कानात घुमतात
वाजे रुणझुण पैजण ।
लेक येता माहेराला
झुलते तुळस अंगणात ।
मोगरा ही बहरतो
दरवळ ही या मनात ।
Sanjay R.
असू दे रंग कसाही
नाही गुलाबाचे वेड ।
मोगरा फुलतो मनात
काढावी तुझी छेड ।
नाही मनात माझ्या
गोऱ्या काळयाचा भेद ।
अंतरंग हवे सुंदर
नको बाकी अनुच्छेद ।
रंग गडद असा जो
नेहमीच पडतो फिक्का ।
शोभून दिसतो एक
कपाळी तो लाल टिक्का ।
Sanjay R.
गाल गुलाबी
ओठावर लाली ।
डोळ्यात काजळ
कुमकुम भाली ।
केसात गजरा
ठुमकत ती आली ।
रंभा म्हणूकी उर्वशी
भेट परीशी झाली ।
बघत राहिलो मी
नजर तिची खाली ।
ओशाळले मन
तीच हसली गाली ।
Sanjay R.
कशास रे तू करतो दुःख
क्षण सुखाचे जातील वाया ।
आई बापा विना इथे रे
करतोच कोण इतकी माया ।
माय माऊली ती मायेची
बाप घराची बनतो छाया ।
माय होते जेव्हा आधार
होतो बाप कुटुंबाचा पाया ।
Sanjay R.
होतात मलाही भास
मनात आहे ध्यास ।
नसते काहीच खास
करतो मीही प्रयास ।
सोसून धरतो त्रास
असतो हवा एक घास ।
अस्वस्थ करतो वास
धरतो सत्याची कास ।
आहे कठीण हा प्रवास
सरतात शेवटी श्वास ।
Sanjay R.
