रेषा

कशाला मी ठेवू
कशाची इथे आशा ।
आधीच ओढल्यास
बंधनाच्या तू रेषा ।

गोड असो वा कडू
इथे एकच भाषा ।

निष्पन्न तोच त्यातून
उरते फक्त निराशा ।

जावे कुठे कळेना
समोर तर दश दिशा ।
लोटातील हेही दिवस
गुंडाळणार नाही गाशा ।
Sanjay R.

पात्र

सरतो जेव्हा दिवस

होतेच ना रात्र ।

माणसाचे ही असेच

बदलतो तो पात्र ।

Sanjay R.

बंद खिडकी

आला भरून क्षणात
पापण्यांचा काठ ।
बंद खिडकीतले मन
अंतरात वाहे लाट ।

जन्म भराची ही साथ
सोडू कशी गाठ ।
निरंतर आहे चालायची
काटेरी हीच वाट ।

सुख दुःखाच्या इथे सरी
झुळझुळ वाहे पाट ।
लोप क्षणात पावते सारे
होते पुन्हा एक पहाट ।
Sanjay R.

पारखी

नजर तुझी अशी की
वाट मी पाहतो सारखी ।
कधी येते नी कधी जाते
मनात एक आस सारखी ।

लागेना डोळ्यास डोळा
येते याद तुझीच सारखी ।
असे क्षणाचीच ती भेट
हवी नजरानजर सारखी ।

का गुंतले मन हे तुझ्यात
असावी तू पुढ्यात सारखी ।
अबोल असू दे तुझी वाचा
नजरेचा आहे मी पारखी ।
Sanjay R.

आशा

उरलेत किती त्यांचे
सांग तूच आता श्वास ।
त्यांच्याही मनात आहे
अजून जगण्याची आस ।

रोजच बघतात स्वप्न
मनातही होतात भास ।
नकळत ते सारे सरले
जे होते तेव्हा खास ।

क्षण शेवटाचे आलेत
कुठे कशाचे प्रयास ।
आता तर  लागला
फक्त अंताचा ध्यास ।

म्हातारपण कठीण किती
सोसावाच लागतो त्रास ।
मनात कुठली आशा
जगायला हवा एक घास ।
Sanjay R.