एक दार मनातले
सदाच असते बंद ।
जपून ठेवले तिथे
क्षण जीवनाचे धुंद ।
उमळती कळ्या तेव्हा
दरवळतो सुगंध ।
चांदण्यांच्या अंगणात
चंद्र प्रकाशही मंद ।
शब्दांचाच खेळ इथे
चाले तोही ऐक छंद ।
होती प्रगट विचार
तोडूनीया सारे बंध ।
Sanjay R.
एक दार मनातले
सदाच असते बंद ।
जपून ठेवले तिथे
क्षण जीवनाचे धुंद ।
उमळती कळ्या तेव्हा
दरवळतो सुगंध ।
चांदण्यांच्या अंगणात
चंद्र प्रकाशही मंद ।
शब्दांचाच खेळ इथे
चाले तोही ऐक छंद ।
होती प्रगट विचार
तोडूनीया सारे बंध ।
Sanjay R.
तुझ्या माझ्यातली
पडली आता भिंत ।
परत पडू ना प्रेमात
नकोच आता खंत ।
निरभ्र इथे आकाश
दिसते खुल खुल ।
खूप आवडली मला
तू पाठवलेली फुलं ।
आठवते अजूनही
तुझं गोड हसण ।
फुगवून थोडे गाल
सहजच रुसण ।
डोळ्यात तुझ्या
आहे काय जादू ।
हवे हवे वाटते
ओठातले मधू ।
Sanjay R.
असा कसा हा उन्हाळा
पाऊस घेऊन आला ।
रोज पडतो दना दन
ऊन पाऊस झाला ।
आकाशात गरजती ढग
वीज वाऱ्याचा हो काला ।
पडले उन्मळून झाड
भरभरून वाहतो नाला ।
अवकाळी हा पाऊस
सांगा उन्हाळा कुठे गेला ।
दिसेना आकाशात सूर्य
शोधा चोरून कोणी नेला ।
तापेना धरा आता
करू काय हा शेला ।
थंडी वाजते पहाटे
विळला मातीचा हो ढेला ।
Sanjay R.
जंगल म्हणजे तर जादूच
पक्षांचे गोड आवाज तिथे ।
घनदाट झाडातून डोकावतो
कधी कधी दिसतो सूर्य जिथे ।
अचानक कधी समोर जनावर
ससा मोर हरीण त्यांचे घर तिथे ।
वाहे खळखळ पाण्याचा झरा
भेटते वाहणारी नदीही जिथे ।
दरदरून फुटतो घाम कधी तर
क्षणात मिळतो आनंद तिथे ।
Sanjay R.
डाईनासोर झाले नष्ट
म्हणे तो ड्रॅगन शेवटचा ।
माणसाहून कोण क्रूर
जीव घेतो माणसाचा ।
माणुसकी तर सरली
अंत झाला मनाचा ।
युद्धाचेच वादळ इथे
विनाश आता जगाचा ।
कोण हो तो जेलेस्की
कोण तो पुतीन ।
बायडेन कुठला कोण
जग हे त्यांच्या अधीन ।
Sanjay R.