ऊन सावलीचा मेळा

आज निळ्या आभाळात

दूर दिसे मेघ काळा ।

सूर्य झाला आडोशाला

ऊन सावलीचा मेळा ।

थेंब चार बरसले

झाड त्याने शहारले ।

माती झाली थोडी ओली

तिचे रूप बहरले ।

पान सुकलेले ओले

फुल हळूहळू डोले ।

दूर पाखरुही बोले

सारे आनंदित झाले ।

Sanjay R.

लागेना मन कशात

लागेना मन कशात
कळेना काय मनात ।

सारख्या शोधतो वाटा
कळेना बोचातो काटा ।

उठे लाटा अंतरात
आस आहे या डोळ्यात ।

थेंब आसवांचे गाली
दुःखाचा कोण वाली ।

गेली अशीच रात
हाती माझाच हात ।
Sanjay R.

जावई नाही हो बरा

जावई नाही हो बरा
हवा होता गोरा ।
चमकतो कसा किती
काळा कोळसा निरा ।

दिवसभर असतो खात
किती जाड त्याचा घेरा ।
ऐकतच नाही बिलकुल
म्हटल बारीक हो जरा ।

डोक्यावर टक्कल आणि
त्याचा भिंगाचा चष्मा ।
मला तर वाटते बापा
तो निसर्गाचाच करिश्मा ।

कसाही असला तरी तो
बोलायला मोठा गोड ।
म्हणतो कसा मला पाहा
किती झालो मी रोड ।
Sanjay R.

आदेश

ओलांडायची मधली रेश
कुणास कुणाचा आदेश ।
कळेना कुणास काही
सोसायचे फक्त क्लेश  ।
नको विचार कशाचा
कोण करेल काय पेश ।
कळले मजला आता
जैसा देश वैसा भेश ....
Sanjay R.

कर्ज झाले हो भारी

कर्ज झाले हो भारी
जप्तीवाले आले दारी ।
घर सामान गेले घेऊन
सांगा आता कोण तारी ।

पोटात पेटते आग जेव्हा
हवी असते ऐक भाकरी ।
नशिबाचा खेळ सारा
देतो कोण इथे चाकरी ।

मोडक्या भिंती वर पाय
गरिबाला कोण विचारी ।
मार्ग जिथे संपले सारे
उरली ऐक अनंताची वारी ।
Sanjay R.