अतूट हे नाते
जसे जन्मांतरीचे ।
आई तिचा बाळ
नाते ते अनंताचे ।
पिलासाठी पाखरू
करी धावाधाव ।
आई विना पोर
झेले सारे घाव ।
नाते हे अनोखे
नाही त्यात दुरावा ।
जगात श्रेष्ठ माता
हवा कशास पुरावा ।
Sanjay R.
अतूट हे नाते
जसे जन्मांतरीचे ।
आई तिचा बाळ
नाते ते अनंताचे ।
पिलासाठी पाखरू
करी धावाधाव ।
आई विना पोर
झेले सारे घाव ।
नाते हे अनोखे
नाही त्यात दुरावा ।
जगात श्रेष्ठ माता
हवा कशास पुरावा ।
Sanjay R.
स्मरणात असो नाम
तूच विठू तूच शाम ।
मनी नाहीच काही
रूप तुझेच ठाम ।
आस तुझी मनात
म्हणतो मीही राम ।
चंद्रभागा वाहे डोळी
पंढरीत आहे धाम ।
मुखी विठ्ठल विठ्ठल
तूच विठू तूच शाम ।
Sanjay R.
भावनांना नाही गंध
क्षा होणार धुंद ।
मन सदा असते दुःखी
जुनाच आहे तो छंद ।
हसावे वाटते मलाही
शोधतो मग मी आनंद ।
नकळत होतो उदास
खुलेना अंतरातला बंध ।
घेतो मिटून डोळे
वाटते आहे मीही अंध ।
Sanjay R.
का धुंद या भावना
मज मनाचे कळेना ।
कधी होते ते उदास
स्वप्नातही तेच आभास ।
कधी लागतो ध्यास
होतात संथ श्वास ।
लागते नजर आकाशी
घेणे देणे नसे कशाशी ।
Sanjay R.
इति पासून अंता पर्यंत
जीवनाची एकच कथा ।
डोलतो होऊन कठपुतळी
घरोघरी एकच व्यथा ।
सुखासोबत भोगतो दुःख
आयुष्याची होते गाथा ।
मुखावरती दिसे हास्य
अंतराचीही तीच प्रथा ।
Sanjay R.