गर्द हा रंग मेंदीचा
हातावर खुलला ।
ओठावरच्या हास्याने
चेहराही फुलला ।
डोळे झाले बोलके
आनंदही झुलला ।
रंग गुलाबी कसा
सर्वस्वच भुलला ।
Sanjay R.
गर्द हा रंग मेंदीचा
हातावर खुलला ।
ओठावरच्या हास्याने
चेहराही फुलला ।
डोळे झाले बोलके
आनंदही झुलला ।
रंग गुलाबी कसा
सर्वस्वच भुलला ।
Sanjay R.
काल जे होते
झाले इतिहास जमा ।
उद्या जे येईल
त्याची नाही तमा ।
दुखणे असते तेच
सांगू मी काय तुम्हा ।
रोज एक नवा दिवस
विचारतो कोण आम्हा ।
Sanjay R.
कुठे असते भावना
तिला भेटायचं मला ।
सरली म्हणतात सारे
दिसली का तुला ।
नको जाऊस आहारी
असते ती भारी ।
तुटली येकदा की
लागते जिव्हारी ।
स्वरात तिच्या हो
का ते कळत नाही ।
नकार देऊनही
होकार टाळत नाही ।
Sanjay R.
जगतो मी वर्तमान
नको मज इतिहास ।
भविष्याची नाही चिंता
आज घेतो तोच श्वास ।
जगण्यासाठी चाले सारे
निष्फळ होतात प्रयास ।
जगण्यापुढे नाही काही
पोटासाठी सारे ध्यास ।
बघतो रात्री स्वप्न एकच
होतो सुखाचा आभास ।
दिवस ऐक येईल बरा
आहे मनात विश्वास ।
Sanjay R.
गार झाला वारा
उतरला पारा ।
वाटते किती थंडी
जणू बर्फाचा मारा ।
सोसेना आता मज
हले अंग थरथरा ।
दवबिंदू पाना वरती
देई काय इशारा ।
वाटे हवा गरम चहा
तोच थंडीचा चारा ।
पेटवा कोणी शेकोटी
देईल तीच सहारा ।
हवे रजई ब्लँकेट
नाही तो पसारा ।
Sanjay R.