गार झाला वारा
उतरला पारा ।
वाटते किती थंडी
जणू बर्फाचा मारा ।
सोसेना आता मज
हले अंग थरथरा ।
दवबिंदू पाना वरती
देई काय इशारा ।
वाटे हवा गरम चहा
तोच थंडीचा चारा ।
पेटवा कोणी शेकोटी
देईल तीच सहारा ।
हवे रजई ब्लँकेट
नाही तो पसारा ।
Sanjay R.
मनाला कोण जाणतं
पण खूप काही सांगतं ।
कधी इथे कधी तिथे
ऐका जागी कुठे थांबतं ।
नाही लागत थांग पत्ता
मनात वेगळच चालतं ।
वारा नसतानाही कसं
झाड आपोआप हालतं ।
भावनाच त्या मनाच्या
हवा त्याला ही एकांत ।
Sanjay R.
नको देऊस तू याद
नाहीच कळणार तुला
माझ्या मनाची साद ।
वाटल असेल ना तुला
का करतो मी वाद ।
नव्हताच तो वाद
होता माझ्या मनाचा
फक्त मनाशी संवाद ।
मलाही हवी होती
त्यावर तुझी दाद ।
Sanjay R.
सगळेच इथे अनाकलनीय
फक्त ते बघायचे ।
विचार नकोत फार
बघून दूर सारायचे ।
आपल्यात आपण खुश
दुसऱ्यांचे काय करायचे ।
दिवस आहेत अजून
तोवर तर जगायचे ।
हसा खेळा मस्ती करा
येवढेच मज सांगायचे ।
Sanjay R.
होतो तुझा भास
अडकतात श्वास ।
शोधतो मग तुला
असतात प्रयास ।
नसतेस तू कुठे
पण होतात भास ।
मनाला ही लागतो
तुझाच ध्यास ।
Sanjay R.
