शोधू तुला मी कोठे
जग आहे किती हे मोठे ।
थकले डोळे हे आता
दिसते नजरेस सारे खोटे ।
शोधण्या माणूस निघालो
ठिकठिकाणी आहेत गोटे ।
ओलावा गेला सरून
मन झाले किती ते छोटे ।
स्वार्थ दडला मनात
ध्यास लागलेत मोठे ।
वाटतो माणुसकीचा अंत
भरलेत त्यानीच पोटे ।
Sanjay R.
नकळत मनात तू
घर करून गेली ।
विसरलो मलाच मी
तहान भूकही नेली ।
कधी कुठे पहिले तुला
नजरा नजर झाली ।
निघेना मनातून आता
मनाची तू राणी झाली ।
शोधतो तुलाच आता
रस्ता असला जरी खाली ।
विचार सदा असतो तुझा
नेत्रांची झोपही उडाली ।
परत येकदा वाटते बघावी
गालावरची तुझ्या लाली ।
चाहूल तुझी मी घेतो आणि
होतात श्वासही वर खाली ।
Sanjay R.
डोईवर भार प्रकाशाचा
काया दिवसा हरलेली ।
थकुन भागून निजते जशी
असते रात्र मंतरलेली ।
नजरा जणू वखवखलेल्या
काया होई काळवंडलेली ।
काळोखात निखरते रूप
रात्र होते सळसळलेली ।
अंतरात वसे विष दंशाचे
आशा मनात विझलेली ।
रात्री होऊन ती चांदणी
विसावते राणी हरलेली ।
Sanjay R.
संगिनी तू
तूच अर्धांगिनी ।
तुज विन काय
माझ्या जीवनी ।
आदर आहे तुझा
सांगतो माझ्या मनी ।
कसे मानू आभार
आहे मी ऋणी ।
Sanjay R.
मिळाली साथ जीवनाची
अर्धांगिनी तू आयुष्याची ।
सुख दुःखात देतेस साथ
चिंता साऱ्या परिवाराची ।
सकाळपासून किती राबते
फुरसत नसते क्षणाची ।
तरी असतो हसरा चेहरा
खबर तुजला प्रत्येकाची ।
हवे नको ते सारेच बघते
काळजी नसते स्वतःची ।
आई पत्नी सूनही होतेस
जाण तुलाच नात्यांची ।
तुझ्या विना विचारच नको
माऊली तूच ग सगळ्यांची ।
Sanjay R.
