एक वाट सुखाची
झाड प्रेमाचे त्यात ।
नाही दुःखाची छाया
फक्त हवे खुले हात ।
बघ वळून मागे
आहे तुलाही साथ ।
संपेल हा अंधार
मग होईल प्रभात ।
टाळू नको तू दुःख
ती सुखाची सुरुवात ।
दुखा पाठी येते सुख
मग होते बरसात ।
Sanjay R.
एक वाट सुखाची
झाड प्रेमाचे त्यात ।
नाही दुःखाची छाया
फक्त हवे खुले हात ।
बघ वळून मागे
आहे तुलाही साथ ।
संपेल हा अंधार
मग होईल प्रभात ।
टाळू नको तू दुःख
ती सुखाची सुरुवात ।
दुखा पाठी येते सुख
मग होते बरसात ।
Sanjay R.
सत्य किती शांत
हसते ते गालात ।
ना कुणाची भीती
नाही काही मनात ।
निर्विकार ते असे
दिसे साऱ्यास क्षणात ।
उजळून होई स्पष्ट
मिरवेल चार चौघात ।
असत्याला लपवू कुठे
दिसे ते कणा कणात ।
जगणेच होते कठीण
ठेवू कुठल्या गुणात ।
Sanjay R.
शोधू कुठे मी सत्य
होतो जरी विजय ।
पराजयाची झाली सवय
मन आतच जळतंय ।
असत्याचा बोलबाला
वाटे तोच अजय ।
विचारांना लागली कीड
मनास कुठे कळतंय ।
Sanjay R.
असत्य कसे जिंकेल
होईल सत्याचा विजय ।
सत्यवचनी सदा असे
पदोपदी तोच अजय ।
असत्याला कुठे आसरा
होतो त्याच्या पराजय ।
त्रिलोकी फडके निशाण
सत्याचाच होई विजय ।
Sanjay R.
आरंभ म्हणू की प्रारंभ
सुरुवात हीच असते ।
वेळ काळ हवा थोडा
मग तर सारेच सरते ।
विचारांना नाही सीमा
सर्वस्व तिथेच हरते ।
अंत कुठे कसा थांबतो
माप ऐक दिवस भरते ।
Sanjay R.