झाले घाव मनावर
बाण शब्दांचे टोचले ।
जखम भरता भरेना
दुःख हृदयात साचले ।
डोळ्यात अश्रूंची गर्दी
गालावरून ओघळले ।
ओठ गेलेत मिटून
शब्द गळ्यात दाटले ।
सुचेना काही कशाचे
विचार जागीच हरले ।
श्वास हळुवार झाले
छातीचे स्पंदन सरले ।
देह झाला आडवा
त्राण न कशात उरले ।
डोळे मिटून मी आता
पाय देवाचे धरले ।
संजय R.
नको कशाचा विचार
सगळेच तर इथे लाचार ।
कोणी देतो होकार
कुणाचा असतो नकार ।
व्यक्ती तितक्या प्रवृत्ती
हेच तर जीवनाचे प्रकार ।
नाही कुठला आकार
नाही कुठला उकार ।
नसले काही तरी चालेल
पण हवेत थोडे संस्कार ।
Sanjay R.
हलकी फुलकी थंडी गुलाबी
कळलेच नाही झाली प्रभात ।
तोंडावरून घेतले पांघरुण
सोडवेना मज अंथरुणाची साथ ।
गार पाण्यात हात बुडवता
गारठली बोटं थरथरले हात ।
बोजड झाली जिव्हा कशी ती
ओठातूनही बोल निघेना ।
गरम चहाचा कप घेऊनी
थंडीचा का साथ सुटेना ।
Sanjay R.
तू हो राधा
होईल मी कृष्ण ।
कली युग हे
आहे थोडा प्रश्न ।
राधा
प्रिया कृष्णाची ।
कृष्ण
बघतो वाट गोपीची ।
गोपी कुठे गोकुळात
काय तिचा थाट ।
कृष्ण सोडून सारे
विसरतो मग वाट ।
कुठे मथुरा
कुठे वृंदावन ।
शोधती कृष्ण
सारे गोकुळ जन ।
बदलला कृष्ण
बदलली राधा ।
मार्ग प्रेमाचा
नाही साधा ।
Sanjay R.
