प्रहार

झेलू किती मी प्रहार
होतात किती वार ।
इकडे बघू की तिकडे
आहेत दिशा इथे चार ।
असह्य होते सारेच
सहन होईना मार ।
जड झाले सारे
उचलू कसा मी भार ।
जिकण्याचा विचार दूर
करतो स्वीकार हार ।
Sanjay R.

तू सुंदरा

सौंदर्यवती तू सुंदरा
काय तुझी ही तऱ्हा ।

रूप अविस्मरणीय हे
हिरवी हिरवी धरा ।

रंगांची उधळण इथे
धुंद गन्ध घेतो फेरा ।

पक्षी गुणगूणती गाणे
वाटे मजला ती स्वरा ।

झुळझुळ वाहे पाणी
मेघ बरसतो जरा जरा ।

निळे निळे आकाश वर
लुकलुकती सूर्य चन्द्र तारा ।
Sanjay R.

अविस्मरणीय सौंदर्य

काश्मीर चे सौंदर्य
अविस्मरणीयच आहे ।
स्वर्गाशी तुलना करता
संशय कुणास नाही ।

हिमालयाच्या रांगा
त्यावर बर्फ पांढरा ।
फुलांच्या बागा सुंदर
वारा थंड बोचरा ।

आकाशातून हिमवर्षा
निसर्ग वाटतो देखणा ।
भारताचे ते नंदनवन
वाटते जावे पुन्हां पुन्हा ।
Sanjay R.

वृक्ष

वादळ असो वा वारा

सोसतो सारे वार ।

एकटाच तो लढतो

झेलतो सारे प्रहार ।

कधी वेगाने हलतो

स्वतःच मग झुळतो ।

डौलाने मग होऊन उभा

आनंदात डुलतो ।

आपल्याच नादात मग

पिसाऱ्यागत फुलतो ।

एकाकी तो वृक्ष

जागेवरच हलतो ।

Sanjay R.

एकांत

एकाकी जगण्यात काय मजा
ती तर झाली मोठी सजा ।

नाही कुणी बोलायला
नाही काहिच बघायला ।

नजर दूर आकाशात
आणि विचार चले मनात ।

हसा हसवा मस्त जगा
एकांताचा फेका झगा ।
Sanjay R.