प्रवास भूतकाळाचा

प्रवास भूतकाळाचा
होता किती कठीण ।
सुखद झाले सारेच
येतोच कशाचा शीण ।
Sanjay R.

भूतकाळ विसरा आता

भूतकाळ विसरा आता
हवा भविष्याचा विचार ।
चला घेहू या झेप उंच
करू भविष्यात संचार ।

झाले गेले विसरून आता
टाकू पाऊल एक पुढे ।
नवनवीन येतील अनूभव
गिरवू आयुष्याचे धडे ।
Sanjay R.

अंतकाळ

नकळत कधी
होतो एक गुन्हा ।
जडते मग सवय त्याची
करतो पुन्हा पुन्हा ।

अशीच कधीतरी
लागली ती सवय ।
चोरीच होती ती
नेले चोरून हृदय ।

नकळत झाले सारे
हवा वाटायचा एकांत ।
मनाने सोडला ताबा
झाले ते संथ ।

हरवायचो आठवणीत
शुद्ध नसे कशाची ।
चाहूल लागता तिची
होई धडधड श्वासांची ।

ती मात्र जगावेगळी
पत्ताच नव्हता कशाचा ।
हरवलेला मी असा
दोष माझ्याच मनाचा ।

एकदा झाली गाठ
कडी चिमुकले बाळ ।
परतलो मी भानावर
प्रेमाचा तो अंत काळ ।
Sanjay R.

आली परतून रात्र

मज लागले वेध कशाचे
नजर लागली आकाशात ।
निघाली उजळून धरा
स्वच्छ सारेच प्रकाशात ।

वाटले सरला आता काळोख
रात्र परत होणे नाही ।
अंधाराची झाली चोरी
चन्द्र चांदण्या नव्हते काही ।

सूर्य निघाला गस्ती वर
होता तापला त्याचा पारा ।
आभाळ झाले सारे काळे
येऊन गेला मधेच वारा ।

दिवस असाच निघून गेला
आली परतून मग रात्र ।
चन्द्र चांदण्या सारेच हसले
जणू नाटकाचे सारेच पात्र ।
Sanjay R.

आई मागते भिक्षा

आई मी मागते तुज भिक्षा

आश्रय हवा नको देऊ शिक्षा ।

मोठा होईस्तो तुज आम्ही

दिली  रे सारीच तर शिक्षा ।

संस्कार कुठे का कसे नडले

घेतली तू रे भलतीच दीक्षा ।

लोटलेस आम्हा दूर असे

हीच तर आहे रे तुझी परीक्षा ।

जगू मरू रे कसेही आम्ही

काळजी वाटते रे तुझी लक्षा ।

दे सु संस्कार तू पोरांसी

तुलाही न मिळो अशी शिक्षा ।

Sanjay R.