झेलून मी दुःख
बघतो सुखाची वाट ।
सुख दुरून जाते
बांधते दुःखाशी गाठ ।
बघतो जेव्हा जेव्हा
सुखाचा तिथे मी थाट ।
जणू सागराचा किनारा
जाते घेऊन सारेच लाट ।
सरी श्रावणाच्या येता
झुळझुळ वाहे पाट ।
शोधू कुठे मी आता
सुंदर तोच तो काठ ।
Sanjay R.
दुःख जन्माचे भोगतो
जीवन पिंजऱ्यात जगतो ।
नाही मोकळे आकाश
दिसतो काळा प्रकाश ।
वाटते भय आकृत्यांचे
वसले काय डोळ्यात ।
अंतरात होते धडधड
हुंदका दाटला काळजात ।
Sanjay R.