गुलाब मोगरा

फुलांचा रंग आणि काट्यांचा संग
गुलाबालाच जमतो ।
मोगरा बिचारा देऊन सुगन्ध
स्वतःच दमतो ।
बाकी फुलांची व्यथाच वेगळी
कोण कुणात कसा रमतो ।
गळ्यातला होऊनही हार तुरा
तोही शेवटी जागीच सरतो ।
Sanjay R.

कसा रे तू माणसा

कसा रे तू माणसा
करशील किती लोभ ।
नको वागू असा
दिसेल तुलाही क्षोभ ।
जोर ज्याच्या हाती
दाखवितो तो रोब ।
साधा सरळ कुठे चाले
म्हणतात त्याला डूब ।
Sanjay R.

फुल जिथे तिथे काटे

फुल जिथे तिथे काटे
सुखाला का दुःख वाटे ।
वाट प्रेमाची ही कठीण
वाटे सारे जग हे खोटे ।
होई अंतराला यातना
आसवे डोळ्यात दाटे ।
आशा तरीही सुटेना
हवे क्षण आनंदाचे छोटे ।

Sanjay R.

मुखवटा मायानगरीचा

कशी ही मायानगरी

सारे जीवन किती वेगळे ।

चेहऱ्यावर लावून मुखवटा

करतात अभिनय सगळे ।

श्रीमंतीचा चढवून साज

कोणी होतो इथला हिरो ।

दारिद्र्याची ओढून चादर

दाखवितो किती तो झिरो ।

प्रेमाचा पडतो कधी पाऊस

कधी द्वेषाची जळते आग ।

कधी आसवे लपवून हसतात 

सारेच इथले आहेत महाभाग ।

Sanjay R.

घेऊ नको तू विसावा

येरे येरे तू पावसा
केलास किती उशीर ।
वाट होतो पाहात
केलेस किती अधीर ।

पड आता आरामात
घेऊ नको तू विसावा ।
सगळे लागलेत कामाला
सोडू नकोस ओलावा ।

खूप तापला रे सूर्य यंदा
कर म्हणा थोडा आराम ।
बोलव ढगांना मदतीला
घेऊ नकोस तू विराम ।

शेत होऊ दे हिरवे छान
डोलतील सारी पिकं ।
बळीराजा होईल खुश
संपेल घरातलं धुकं ।
Sanjay R.