आभास

सांग ना मला जरा

तुज आभाळ म्हणू की आकाश ।

दूर जरी असेल तू

सदा वाटे मज तूच माझा प्रकाश ।

चन्द्र सूर्य तारे नकोत

डोळे मिटुनही मज होतो आभास ।

जपल्यात मी आठवणी साऱ्या

भरभरून त्यात जीवनाचा सारांश ।

Sanjay R.

नकोच मला तो एकांत

कुठला कशाचा एकांत

वाटतो मला तो अंत ।

असंख्य विचार येती जाती

मन कुठे असते हो निवांत ।

नको नको ते मग सुचते

वाटते माझी मलाच खंत ।

माणसांच्या घोळक्यात बरा

नाहीच व्हायचे मला संत ।

मित्र मैत्रिणी हवेत सारे

नकोच हो मला तो एकांत ।

Sanjay R.

मनात उद्याची आशा

मनात उद्याची आशा

घालवू कशी निराशा ।

वाट दूर ही जाते कुठे

कळेना कुठलीच दिशा ।

स्वप्न जेव्हा मी बघतो

असते वेगळीच नशा ।

वास्तवात कळती मज

मिटलेल्या पुसट रेषा ।

का चाले वणवण सारी

सरेल कधी मनाची तृषा ।

भोग भोगतो मी जन्माचे

लुप्त होईल सारी आशा ।

Sanjay R.

विठ्ठला

हात गुंतले कामात

मुख हे हरी नामात ।

डोळे शोधती विठ्ठल

आस दर्शनाची मनात ।

दूर इतका तू पंढरी

जावे वाटे मज क्षणात ।

धारूनिया पाय तुझे रे

अर्पावी आसवे चरणात ।

आठवण येण्यास सदा

ठेव मजसी तू दुःखात ।

Sanjay R.

मनाचा संघर्ष

विचारांचा गुंता सारा

नजरेत होता आदर्श ।

तयारच नव्हते मन

अंतरात चालला संघर्ष ।

सुख बघितले कुणाचे

झळकला मुखावर हर्ष ।

दुःखाच्या वाटे वरती

जाणवेना कुठला स्पर्श ।

थिजली नजर डोळ्यात

काळोखात कुठे दर्श ।

जगतो जीवन कसा मी

लोटतो एक पुढे वर्ष ।

Sanjay R.