नेहमीच असतो
प्रश्न एक डोक्यात ।
मन मात्र असते
आपल्याच हेक्यात ।
जमेल म्हणता म्हणता
येतो मीच धोक्यात ।
शिरत नाही काही
रिकाम्या खोक्यात ।
होकार की नकार
दोन्हीही एकात ।
क्षणातच कसे ते
विचारच फिरतात ।
Sanjay R.
नेहमीच असतो
प्रश्न एक डोक्यात ।
मन मात्र असते
आपल्याच हेक्यात ।
जमेल म्हणता म्हणता
येतो मीच धोक्यात ।
शिरत नाही काही
रिकाम्या खोक्यात ।
होकार की नकार
दोन्हीही एकात ।
क्षणातच कसे ते
विचारच फिरतात ।
Sanjay R.
कसं जमेल सारं
चिंता असते डोक्यात ।
प्रयत्नांची कुठे कमी
अपयशच येते वाट्यात ।
तरी विचार आहे पक्का
जायचे नाही कुठे खोट्यात ।
Sanjay R.
शोधू नका आनंद
अंतरात तो लपलेला ।
कशात मिळतो तो
हवा थोडा शोधायला ।
छंदच असेल तो
सखा तो मन रमायला ।
आनंदा वीणा हवे काय
सुखी जीवन जगायला ।
Sanjay R.
कवितेचा छंद माझा
खुले मनातला बंध ।
शब्दांना देऊनी साज
फुलवतो त्यातून गंध ।
बघून दरवळ त्याचा
होतो मीही मग धुंद ।
प्रेम येते किती फुलून
काय त्याचा सुगंध ।
Sanjay R.
दुःखाच्या वाटेवर ही
असतो थोडा आनंद ।
द्यायचा वेळ थोडा
पूर्ण करायचा छंद ।
डुंबून जायचे तयात
होऊनि सर्वस्वी धुंद ।
मन येते मग बाहेरून
दरवळतो कसा सुगंध ।
सारेच कसे येते जुळुनी
आणि तुटतात सारे बंध ।
Sanjay R.