सात स्वरांची मैफिल

सात स्वरांची सजता मैफिल

तबला देतो सुरांना ताल ।

नाद उठतो होऊनिया मधुर

तंबोराही मग छेडतो तान ।

हार्मोनियमची तऱ्हाच न्यारी

सुरात मिळते अवघे गान ।

ओठातूनही स्वर निघती

मैफिल बहरते अशी छान ।

श्रोताही मग मुग्ध होतो ।

करतो वाहवा होऊन लहान ।

Sanjay R.

रात्र काळी अंधार झाला

झाले गेले हो सरले सारे
आकाशातही नाहीत तारे ।

रात्र काळी अंधार झाला
करेल कोण कुणास इशारे ।

हलत नाहीत झाडे झुडपे
का कशाला थांबले वारे ।

घाला कुणी हो फुंकर जरा
वाटते जीवन आता खारे ।

आनंदच गेला निघून सारा
होणार कधी हे सारेच बरे ।
Sanjay R.

निर्धार

केला मी निर्धार आता
पुरे झाल्या पोकळ बाता ।
दूर तिकडे जाऊ कुठे
मिळेल काय जाता जाता ।
वाट ही कुठवर जाते
शब्द सरले गाता गाता ।
सरेल हे सारेच एकदा
उरेल काय हातही रिता ।
Sanjay R.

सांगू कसे तुम्हाला

सांगू कसे मी तुम्हाला

समजावू कसे मनाला ।

मनात काय माझ्या

कळतच नाही कुणाला ।

जुनेच भाव या मनात

ठेवू कुठे त्या नव्याला ।

आनंद असेल जिथे

नसेल वाव दुःखाला ।

फुलवू सारे आयुष्य

नसेल कमी सुखाला ।

Sanjay R.

दुःख

समजावू कसे मनाला
का कळेना कुणाला ।
भाव अंतरात माझ्या
तेरी सुचेना मनाला ।
शर्थीने करतो यत्न
घोर किती जीवाला ।
नशीबच आहे फुटके
नाही यशच कशाला ।
अर्थाचा होतो अनर्थ
सांगू काय अशाला ।
होऊ दे दफन सारे
करील अमृत विषाला ।
Sanjay R.