" भावनांचा खेळ सारा "

भावनांचे खेळ सारे

हवेहवेसे सुखाचे वारे ।

काळोख गर्द दाटता

लुकलूक करती तारे ।

आभास जसा होई

चाले कुणास इशारे ।

जगतो चन्द्र रात्रीचा

चांदण्या देती पहारे ।

आली थंडी आता

येई अंगावर शहारे ।

Sanjay R.

" विचारांचे करूच काय "

विचारांचे आहेच काय 

काहीही येतील ते मनात ।

विळून जाते आभाळ सारे

पाऊस पाडून एक क्षणात ।

नको नको ते विचार येई

असेल नसेल जे जे ध्यानात ।

मनही पोचते मग चंद्रावर

कधी तरंगते त्या गगनात ।

होते कधी उलथापालथ

नसते कुठे काहीच कशात ।

सारेच मिळते जगायाला

बघतो मी जेही स्वप्नात ।

तुटून जाते स्वप्न मधेच

राहते सारेच मग हृदयात ।

उदास होते मनही मनात 

अश्रू दिसती या डोळ्यात ।

Sanjay R.

" परिपाठ तोच "

काळ भुताचा असो
वा असो भविष्याचा ।
परिपाठ तर आहे तोच
सम्पूर्ण या जीवनाचा ।
दोष काही आहे यात
आपल्याच नशिबाचा ।
हसतो थोडे रडतो थोडे
आनंद त्यात जगण्याचा ।
दुःखात बघतो मी सुख
खेळ सारा आहे मनाचा ।
Sanjay R.

" कसा विसरायचा भूतकाळ "

कसा विसरायचा भूतकाळ

आठवणींचा तो जाळ ।

एक एक आठवण तूझी

रात्रीची होते मग सकाळ ।

अस्वस्थ होते मग मन 

वाटते तुटलीच कशी ही नाळ ।

सोबत वाटायची तुझी

डोक्यावर रक्षक हे आभाळ ।

ढगातून बरसते पाणी जेव्हा

वाजतात घण घण सारे टाळ ।

नमते मस्तक खाली

का नात्याला नात्याचाच विटाळ ।

Sanjay R.

" नको निरोपाची भाषा "

नको निरोपाची भाषा

आहे मनात किती आशा ।

असतो बघत वाट मी

विचारांना कुठे असते दिशा ।

सुरू असते थैमान डोक्यात

जाते उलटून तसीच निशा ।

शब्द दोनच हवेत मजला

सोडेल कशी मी ती आशा ।

Sanjay R.