" परिपाठ तोच "

काळ भुताचा असो
वा असो भविष्याचा ।
परिपाठ तर आहे तोच
सम्पूर्ण या जीवनाचा ।
दोष काही आहे यात
आपल्याच नशिबाचा ।
हसतो थोडे रडतो थोडे
आनंद त्यात जगण्याचा ।
दुःखात बघतो मी सुख
खेळ सारा आहे मनाचा ।
Sanjay R.

" कसा विसरायचा भूतकाळ "

कसा विसरायचा भूतकाळ

आठवणींचा तो जाळ ।

एक एक आठवण तूझी

रात्रीची होते मग सकाळ ।

अस्वस्थ होते मग मन 

वाटते तुटलीच कशी ही नाळ ।

सोबत वाटायची तुझी

डोक्यावर रक्षक हे आभाळ ।

ढगातून बरसते पाणी जेव्हा

वाजतात घण घण सारे टाळ ।

नमते मस्तक खाली

का नात्याला नात्याचाच विटाळ ।

Sanjay R.

" नको निरोपाची भाषा "

नको निरोपाची भाषा

आहे मनात किती आशा ।

असतो बघत वाट मी

विचारांना कुठे असते दिशा ।

सुरू असते थैमान डोक्यात

जाते उलटून तसीच निशा ।

शब्द दोनच हवेत मजला

सोडेल कशी मी ती आशा ।

Sanjay R.

" उत्तर मग देता येत नाही "

कामाचा गराडा इतकाकी

उत्तर मग देता येत नाही ।

मनात तर असते खूप सारे
वाटतं लिहावे शब्द काही ।

लिहायचे काय सुचतही नाही
विचार पडतो मग असाही ।

त्यातच जातो विसरून सारे
हरवून जातो मग तुझ्यातही ।
Sanjay R.

" फिरू नको मागे "

हरु नको पाखरा
फिरू नको मागे ।
उठ जरा डोळे उघड
जग झाले जागे ।

बघ जरा कोण कुठे
जायचे तुजला पुढे ।
पसर थोडे तुझे पंख
ढगही आकाशात उडे ।

नको गर्व कशाचा
आहे पुढेच ही वाट ।
संकटाला सार मागे
आहे दुष्टांशी गाठ ।
Sanjay R.