" असते काही अटळ "

कितीही करा प्रयत्न

असते काही अटळ ।

नाही चालत इलाज

संपुष्टात येते बळ ।

निघून जाते सारे

मनात होते हळहळ ।

तर कधो फुले आनंद

अंतरात होई सळसळ ।

अवस्था या मनाच्या

होते किती खट्याळ ।

Sanjay R.

" माझे गाव "

असेल छोटे गाव
अनोखे त्याचे नाव ।
लोकं तिथले भारी
खातात किती भाव ।
स्वभावाने मात्र शांत
नाही कशाची हाव ।
प्रेमळ किती मायाळू
जीवास जीव लाव ।
गरिबीत जगती सारे
देवा त्यांना तू पाव ।
सुखी कर साऱ्यास
चरणी तुझ्याच धाव ।
Sanjay R.

" चांदणी "

चमचम तू चांदणी

नाही तुजविण कोणी

प्रेयसी तू ग चंद्राची

तो राजा नि तू राणी ।

का छळतो सूर्य तुला

नसे समोर तेव्हा कोणी ।

नभही बघतो दुरून तुज

नि ढळतो होऊन पाणी ।

Sanjay R.

" बैल पोळा "

सण बैलांचा पोळा 

होतात बैल सारे गोळा ।

सजून धजून सारे येती

होतो धन्य पाहुनी डोळा ।

सखा बळीराजाचा तो

सोबती कष्टात भोळा ।

वाहन महादेवाचे तेच

वाजे घुंगरू गळा ।

पूजन आज तयाचे

लागेल तुम्हांसी लळा ।

Sanjay R.

" दूर किती हे हात "

देणार कशी तू साथ

दूर किती हे  हात ।

परिक्रमा ही अनंताची

तिथे काळोखी रात ।

चुकता एक पाऊल

होईल जीवाचा घात ।

वादळ वारा नाही तिथे

फक्त आसवांची बरसात ।

रीत या दुनियेची कशी

कठीण किती देणे मात ।

एकटा इथे मी वाटसरू

मज वाटे मीच अनाथ ।

Sanjay R.