रोपट्याचे झाड व्हावे

वाटे मज झाड लावावे

उठून सकाळी पाणी द्यावे ।

आलेत किती पाने उमलून

एक एक करून रोज मोजावे ।

रोपट्याचा मग हळूच छान

मोठे डेरेदार झाड व्हावे ।

बघून सारे सोबतीने माझ्या 

गाली तुझ्या हास्य फुलावे ।

Sanjay R.

" काय देऊ तुला "

काय देऊ तुला

नि घेऊ मी मला ।

मनात लोभ हा

कुठे कमी झाला ।

प्रेम कुठे व्यर्थ

लावू कसा ताला ।

मी तुझा तू माझी

मन दिले तुला ।

मन तुझे हवे

नको काही मला ।

Sanjay R.

" भाव बदलले चेहऱ्यावरचे "

येता आभाळ आकाशात
भाव बदलले चेहऱ्यावरचे ।
तळतळ करणारे उष्ण वारे
शीतल स्वरूप झाले त्यांचे ।
सर सर आल्या सरी धावून
मग वाहू लागले पाट पाण्याचे ।
निसर्गानेही मग रूप बदलले
अंथरले कुणी हे हिरवे गालिचे ।
दूर  बसून मी कौतुक बघतो
दिवस सुंदर किती पावसाचे ।
Sanjay R.

" काय करावं आता "

देईल तुला म्हणून मी आता

काय करावं तो विचार करतो ।

ठेवलं आहे मी जपून काही

ते सारच मी आता तुलाच देतो ।

आवडेल नावडेल विचारच नाही

हास्य चेहऱ्यावरचेच मी आठवतो ।

येऊ देना परत तेच तसेच दिवस

आठवून सारे मी मलाच हसवतो ।

Sanjay R.

" कशास म्हणू मी माझे "

आहे काय कुणाचे इथे

कशास म्हणू माझे इथे ।

असे रिकामे हात येताना

बघा रिकामेच जाताना ।

घेऊनिया मूठभर थोडे

ओंजळभर द्यावे सारे ।

थोडे हसणे थोडे रडणे

सुख दुःखात आहे जगणे ।

Sanjay R.