Friday, February 26, 2021

" मुलं मोठी होतांना "

मुलं मोठी होतांना
प्रश्न किती असतात ।
आई वडिलांना मात्र
मुलं नेहमीच छोटी दिसतात ।
लाड प्रेम कौतुक किती 
मुलांना सारंच ते देतात ।
क्षणोक्षणी काळजी असते
सर्वस्व ते मुलांनाच देतात ।
हळूहळू होतात मुलं मोठी
पसरून पंख झेप ते दूर घेतात ।
विसरून आपली दुःख सारी
आईवडील मग्न  कौतुकात ।
कधी सुख कधी दुःख
जाता जाता दिवस जातात ।
शेवटी मात्र आईवडील
मागे एकटेच मग उरतात ।
Sanjay R.




Wednesday, February 24, 2021

" कॉलेज "

असेल मी छोटासाच
शाळेत जायचा कंटाळा ।
पाटी पुस्तक दप्तर पेटी
गुरुजींचे नियम पाळा ।
कॉलेज वाल्यांचा वाटे हेवा
कुठले दप्तर कुठली शाळा ।
एका वहीत सारेच चाले
पिरेड नसायचे अनेक वेळा ।
शाळेसारखा नाही युनिफॉर्म
कॉलेज म्हणजे युवा मेळा ।
Sanjay R.

Tuesday, February 23, 2021

Appreciation

Appreciation for my writing....

" विसरलो आम्ही आजोळ "

पोटापाण्याच्या विवंचनेत
सगळेच सारं विसरले ।
पुढे जाण्याची स्पर्धा किती
स्वप्न जगण्याचेही धुसरले ।

अभ्यास असो वा नोकरी
स्पर्धेविना नाही टिकाव ।
ऐपत असो वा नसो
फक्त हवा माणसात बडेजाव ।

आई बाबा आजी आजोबा
दिवस येकट्यात घालवतात ।
कुणालाच कुणाची नाही चिंता
ओलावा नात्यातला विसरतात ।
Sanjay R.


" आपलेही घर असावे "

आपलेही एक घर असावे
मागे पुढे त्याला दार लावावे
जमपुंजी सारीच जवळची 
आपल्या त्या घराला लावावी
जेणे करून आयुष्याचे उरलेले दिवस
म्हणजे म्हातारपण त्यात सुखाने जावे
निघा इथून बाहेर कोणी न म्हणावे
पण दिवस कुठे राहिलेत तसे ।
मोठ्या आनंदाने मुलांचा 
संसार थाटून देतात आई वडील
आणि मग काही दिवसात तीच मुलं
त्या म्हातार्यांना घराबाहेर काढतात
आणि म्हाताऱ्यांची सारी स्वप्न
तिथेच उधळून टाकतात 
कसे आलेत हे दिवस .....
Sanjay R.